یک جامعه وقتی به علت عقب

مهم این است که زمینه ی دخالت خارجی را نباید فراهم کرد . که در غیر این صورت دریای خون و تلی از خاکستر تحویلت خواهند داد.
در چنین شرایطی «کسی را محکوم کنی یا نکنی، کسی صلح بخواهد یا جنگ؛ قاتل باشد یا مقتول» مشکلی را حل نمی کند. درست گفته اند «علاج واقعه را باید پیش از وقع جست». وقتی خون و کشتار شروع شد دیگر توان توقف اش ممکن نیست. تا اینکه همه چیز و کس را نابود کند.

غولهای جهانی بر زمینه ی مناسب «عقب ماندگی» و خشونت موجود در جوامعی مثل افغانستان-عراق- لیبی-سوریه-یوگسلاوی -اوکرایین دخالت سیاسی- نظامی خود را سازمان دادند و مشکلات را به جنگ داخلی و تلهای خاکستر و رودهای خون تبدیل نمودند.
این تجربه ها برای جامعه ی ایران آموزنده است.

حکومت ایران اکنون یکی از نیروهای خارجی ست که درفلسطین و سوریه-عراق-یمن دخالت میکند. از سوی دیگر صف مخالف نیز قد علم کرده است و دارد خاکستر به مردم تحویل میدهد.
در حقیقت جبهه ی خلیج و امریکا و اروپا- و روسیه و چین در مقابل هم صف کشیده اند.
هدف هر دو طرف کسب «قدرت و منافع» است. و نابود شدگان مردم فقیر و کودکان بدبخت.

احتمال اینکه این صف بندیها فردا پیرامون ایران هم پدید آید زیاد است.

اگر مشکل هسته ای و تحریمها حل نشود احتمال اینکه دخالتهای ایران در کشورهای خارجی و تضاد با عربستان و غیره زمینه ای شود برای کوبیدن ایران از سوی صف مخالف- به ویژه که جنبش داخلی هم اوج بگیرد- بعید نیست.این موقعیت زمینه ی مساعدی میتواند فراهم کند برای نفی حکومت ایران و احتمالا تجزیه ی کشور. و ایجاد جنگ داخلی. و تبدیل ایران- از این راه- به سوریه. با هدایت و سازماندهی غولهای جهانی. در چنین شرایطی ما با صف بندیهای چین و روسیه- از یک طرف و از سوی دیگر امریکا و خلیج و اروپا رو برو خواهیم شد.

نیروهای دموکرات و تغییر طلب ایران لازم است آمادگی قبلی برای مواجه با جنین شرایطی را داشته باشند.
و سیاست مسالمت در حل مسایل داخلی-بین مردمان ایران و عدم دخالت نیروی خارجی را پیش ببرند.
غرب در خاورمیانه از سیاست «جنگ داخلی -دخالت خارجی»پیروی میکند.