جناب معما
متاسفانه اینطور است. شاید هم وقتی می گویند که جماعت لایق آنند که هستند درست باشد.
وقتی روشنفکر ما که خود را دمکرات هم می داند، ادبیاتش این باشد، به راستی که نمی تواند از غیردمکراتها و یا حتی مردم عادی انتظاری داشت.
متاسفانه ادبیات آقای اقبالی در هر کلمه و سطرش خشن است حتی وقتی که از <همزیستی متمدنانه، و مدارا و بردباری> و <همزیستی مسالمت آمیز و صلح پایدار> صحبت می کنند، <از روی جسد متعفن> رد می شوند. ایشان از همزیستی متمدنانه این را می فهمند که از اصطلاحات توهین آمیز نسبت به دیگران استفاده کنند.
مثلا <ترکتازی> اصطلاحی است که می توانست روزی و روزگاری مصداق داشته باشد ولی امروز توهینی آشکار به هموطنان ترک است.
اگر هم یک اصطلاح توهین آمیز در جامعه رواج داشته باشد و در فرهنگ لغات هم آمده باشد، وظیفه روشنفکر این است که سعی کند آن را از فرهنگ جامعه پاک کند نه اینکه خودش هم آن را
مگر ما از این لغتها و اصطلاحات توهین آمیز کم داریم؟ اگر به فرهنگ لغت مراجعه کنیم می بینیم که <لر> را ساده لوح (و احمق) معنی کرده و <لور> را بی شرم و بی حیا. در جامعه ما کلماتی مانند <رشتی>، <قزوینی> <جهود> و غیره را بعنوان توهین بکار می برند.
وظیفه روشنفکر سعی در جهت زدودن این اصطلاحات از فرهنگ جامعه است و نه ترویج آنها.
من در کامنتها دیده ام که این را بارها به آقای اقبالی گوشزد کرده اند ولی او همچنان اصطلاح ترکتازی را بکار می برد زیرا نفرت از ترکها در نوشته های او و مطالبی که منتشر می کند آشکار است.
یک سوال از شما دارم که البته آقای اقبالی بهتر از همه می تواند به من جواب بدهد: آقای اقبالی که اینهمه مطالب ضد ناسیونالیسم ترکی (پان ترکیسیم) مطلب منتشر کرده، آیا تا به حال حتی یک مطلب ضد ناسیونالیسم ایرانی یا پان ایرانیسم و به قول بعضی ها پان فارسیسم، منتشر کرده است؟ من که ندیده ام. ظاهرا ایشان مانند همتایشان آقای ناصر کرمی، پان ایرانیسم را مترقی می دانند و دیگر پان ها را ارتجاعی!