آقای کاوه جویا خودتان مرقوم فرموده اید « برگرفته از:
چهل گفتار در ادب و تاریخ و فرهنگ ایران، چاپ 1379 خورشیدی » یعنی حتما جنابعالی زحمت کشیده و از آرشیو این نوشته را در آورده ای و دنبال هدفی هستی و خود نویسنده نوشته اش را با این جمله شروع کرده « رساله «آذري، يا زبان باستان آذربايجان» نوشته كسروي تبريزي كه نخستين چاپ آن در 1304 شمسي منتشر شد و بعدها مكرر به چاپ رسيد، بي ترديد يكي از ارزنده ترين كارهاي او و اساسي ترين كشف و تحقيق در اين زمينه است » آنچه امروز مشخص است اینست که هیچ زبان شناسی جز آنهای که دایره فرهنگستان ادب و هنر ایران قرار دارند حاضر نیستند از این جزوه غیر علمی و غیر زبانشناسی حرفی بزنند و اگر دقت فرمائید نویسنده این باصطلاح مقاله نایب رئیس فرهنگستان ادب و هنر ایران بوده و این فرهنگستان ادب و هنر ایران دشمنی آشکار با غیر فارسها بالخص عرب و ترک دارد . حتی این ها تا به
در روزهای اخیر در عراق .رایت شوکت مسلمانی
سیف دین قاسم سلیمانی
قاصم کفر و سیف اسلامی
رسته جان از خودی و خودکامی
ای پسافکند قرنها عظمت
دشمنت خاک باد در قدمت
خه بنام ایزد حاج قاسم گُرد
پهلو پارسی و خوزی و کُرد
یادگار شجاعت چمران
شاهد حصر و بدر و حاج عمران
ببر اروند و شیر خرمشهر
از دفاع و جهاد و جنگت بهر
ای سپهدار پور ایرانی
خاشه دیدة انیرانی
سیف دینی تو و صلاحالدین
از در فتحی و فلاحالدین
ای امیر سپاه و فرمانده
خصمت از صولت تو درمانده
مرزبان سوادِ آئش باش
تر تراش درخت داعش باش
ای دلت پاسدار شرزة باغ
تر درو کن گیاه هرزه باغ
تا مبادا کَشن شود روزی
تِلو پور پَشن شود روزی
به مَهل کٌندة گَچف گردد
دشمن مشهد و نجف گردد
کاش با توبه پاکدین به فَقُم
باز خیزد به قصد عزت قم
تا به دیدار مهدی موعود
شیعه مرتضا بسوزد عود
کار دین از خدم به کام شود
حجت مصطفا تمام شود
تا در آید عیان ز در آقا
در قدومش فغان شود غوغا
خان شود مست اسم اعظم او
جان عالم فدای مقدم او