جویای گرامی،
آ. ائلیار
آقای جویای گرامی،
1- آنچه زیر نام «پرچم » کسروی، منتشر کرده بین 1320 -1322 است.: لینک کتابشناشی کسروی:
http://www.kasravi.info/ketabs/ketab.htm
2- پس نوشته شما در مورد تاریخ پرچم درست نیست( پرچم میان سالهای 1320 تا 1323 منتشر شده).
3- در نوشته ی من، مهم «زمینه ی فکری کسروی و پیگران تز اوست». ممکن است تاریخ ها اشتباه باشد و یا من اشتباه کنم.
اما اینکه پایه و اساس فکر کسروی و پیگیران تز او - ازجمله محمد امين رياحی خویی- ناسیونالیسم فارسی ست - و تز زبان آذری را همه این «پیگران راه او » برای رسیدن به «نظر سیاسی خود که همانا قلع و قم زبانهای غیر فارسی و ندیده گرفتن مردم و فرهنگ بومی پیش از آریایی ها در این خطه است، نفی نمی کند.
4- در نوشته ی من چیزی در مورد «نظرمخالف» وجود ندارذ. بل سخنم در مورد نادرستی «علمی نامیدن» نوشته ریاحی خویی ست. نوشته خویی یا کسروی یا «سخن شما -علمی نامیدن» ربطی به علم ندارد. چرایش را گفته ام . وقتی شما یا کسی برای رسیدن به امیال سیاسی خود «علم را وسیله» میکنید در حقیقت آنرا ـبی آبرو- میسازد. علم بی طرف است. زبان شناسی ،تاریخ، مردمشناسی به عنوان علم، ربطی به «طرفداری فرد» از یک دیدگاه سیاسی ندارد. اما آنچه در کار این به «اصطلاح علمی نویسان» رخداده و قابل توجه است، وسیله قرار دادن علم زبانشناسی و تاریخ برای «نفی زبان و تاریخ» غیرآریایی ست:
« بحث زبان آذربایجان بحث علمی نیست بل سیاسی ست. چون زبانهای غیر فارسی ایران باید نابود شوند. باید به هروسیله - از جمله دستیازی به کارهای شبه علمی- اثبات شود که آذربایجان از آغاز آریایی بوده و خواهد ماند و جزء جدانشدنی ایران آریایی ست.»
این پروسه ی کاری ست که توسط رضاشاه عملی شده و تا کنون ادامه دارد . و توسط کسروی و پیگران راه او ، از جمله ریاحی خویی- و «علمی نامیدنهای» کسان دیگر ، این نوشته های « غرض آلود سیاسی»، تئوریزه شده و تبلیغ میشود. در حقیقت علم را بر
پای سیاست سر می برند.
5- من با علت نشر از سوی شما کاری ندارم. و با نظر مخالف هم همینطور. اما با علمی نامیدن چنین نوشته هایی که با غرض سیاسی پدید میایند مشکل دارم و این کارها را «بی آبرو کردن علم» می نامم.
----
6- آنچه مربوط به زبان باستان آذربایجان است، برخلاف نوسته ی «ریاحی خویی و تز کسروی، و گروه راه تز او» ، همانطور که در کامنت پیشین نوشتم ، زبان ساکنان آذربایجان و کردستان ایران تا سده ی 7 ق.م.اساسا لولوبی-کوتی بوده است( زبان آسیانی که اتصالی ست).
« بحث زبان آذربایجان بحث علمی نیست بل سیاسی ست. چون زبانهای غیر فارسی ایران باید نابود شوند. باید به هروسیله - از جمله دستیازی به کارهای شبه علمی- اثبات شود که آذربایجان از آغاز آریایی بوده و خواهد ماند و جزء جدانشدنی ایران آریایی ست.»
این پروسه ی کاری ست که توسط رضاشاه عملی شده و تا کنون ادامه دارد . و توسط کسروی و پیگران راه او ، از جمله ریاحی خویی- و «علمی نامیدنهای» کسان دیگر ، این نوشته های « غرض آلود سیاسی»، تئوریزه شده و تبلیغ میشود. در حقیقت علم را بر
پای سیاست سر می برند.
5- من با علت نشر از سوی شما کاری ندارم. و با نظر مخالف هم همینطور. اما با علمی نامیدن چنین نوشته هایی که با غرض سیاسی پدید میایند مشکل دارم و این کارها را «بی آبرو کردن علم» می نامم.
----
6- آنچه مربوط به زبان باستان آذربایجان است، برخلاف نوسته ی «ریاحی خویی و تز کسروی، و گروه راه تز او» ، همانطور که در کامنت پیشین نوشتم ، زبان ساکنان آذربایجان و کردستان ایران تا سده ی 7 ق.م.اساسا لولوبی-کوتی بوده است( زبان آسیانی که اتصالی ست).