-حرف پدر بزرگها به نوعی درست است و به نوعی هم صحیح نیست. اینکه «در سیاست هدف هر وسیله ای را توجیه میکند » رایج است.و از اینرو گویند «سیاست پدر-مادر ندارد». این چیزی ست که واقعیت است و مشاهده میکنیم.پدر این فرمول ماکیاولی ست. اما این سیاست فاقد قوانین خود است درست نیست. این رشته به عنوان یکی از علوم انسانی دارای قوانین نسبی ست و میتوان حرکات سیاسی را بطور نسبی قانونمند تبیین کرد. اصل ماکیاولی یا پدربزرگها یکی از این اصول است.
-اکنون آنچه بین ایران-عربستان جریان دارد «رقابت» منطقه ایست. بخاطرکسب «قدرت و منافع»بیشتر. پای ترکیه و خلیج و اسرائیل و «اروپا-آمریکا» ؛ و از سوی دیگر اگر روند ادامه یابد ، پای«چین و روسیه » هم در این رابطه به میان خواهد آمد. اینها برای «امنیت بیشتر-سود بیشتر- نفوذ بیشتر» با هم رقابت خونین و جنگی میکنند. در حقیقت «یمن-عراق-سوریه» نقاطی هست که
-جدال بین ایران-عربستان احتمال دارد به طرف «حذف ایران» از صحنه نیز برگردد. اگر شرایط پیش آید و اجازه دهد.
سیاست وابسته به شرایط هردم متغییر است. از این رو «پدر-مادر» ندارذ. اما در این «وضعیت مدام تغییر یابنده » از قاعده ی نسبی « قدرت-تسلط-رقابت -امنیت -سود» پیروی میکند.یعنی از «حیات خودی و قدرت وسود».