آقای یوسف آذربایجان! از آنجا

آقای یوسف آذربایجان! از آنجا که مرا مستقیما مخاطب قرار داده‌اید، این چند خط را به سیاق ادب می‌نویسم. من این مقاله را همان روزهایی که برای اولین بار چاپ شد خوانده بودم و متأسفانه باید بگویم نوشته‌ای بسیار شعاری، سطحی و هدفگرا است. این نوشته‌ها از نظر من کارهایی علمی (ریاحی) و یا شبه‌علمی (قابوسی) هستند که می‌توانند درست، نیمه‌درست یا نادرست باشند. تا جایی که به نظریات سیاسی من برمی‌گردد، معتقدم زبان مادری یعنی زبانی که "مادر" هر انسانی به آن حرف می‌زند و نه زبان مادربزرگ و مادر مادربزرگ و جده هفتم. پس حقوق زبانی مربوط به "امروز" است و هرکس که امروز می گوید زبان من "ترکی" است (یا عربی و کردی و ...) باید از حقوق برابر زبانی برخوردار باشد، چه زبانش از دیروز ترکی شده باشد، یا از چهارصد سال پیش و یا از هفت هزار سال پیش. مسئله اینجاست که عشیره‌پرستان دچار پارانویا هستند و گمان می‌کنند هر