تبریزی گرامی،
واقعا که انگار ما به دو زبان مختلف صحبت می‌کنیم!
دوست عزیز، من روسیه را برابر با شوروی نمی‌بینم و آنقدر اطلاعات دارم که تفاوت اینها را بدانم.
من در شوروی زندگی کرده‌ام. شوروی یک کشور فدرال بود با 15 جمهوری. اینها مانند اتحادیه اروپا کشورهای جدا از هم نبودند. در شوروی، زبان روسی زبان ارتباطی یا بقول شما کاربردی سراسری بود. جمهوریهای مختلف باهم دیگر و با مرکز، به این زبان مراوده می‌کردند.
در مدارس هر یک از این جمهوری‌ها مردم می‌توانستند انتخاب کنند که فرزندانشان با کدام زبان آموزش ببینند. مدارس هم جداگانه نبودند. مثلا کسانی که در آذربایجان زندگی می‌کردند، انتخاب می‌کردند که آموزش فرزندانشان به زبان ترکی آذربایجانی باشد یا به روسی. کسانی که روسی را انتخاب می‌کردند، زبان ترکی آذربایجانی را هم بعنوان یک زبان در کنار روسی یاد می‌گرفتند و کسانی که ترکی آذربایجانی را بعنوان زبان
دوست گرامی، اتحادیه اروپا را اصلا نمی‌توان با شوروی سابق یکی دانست. شوروی یک کشور فدرال بود و اتحادیه اروپا چند کشور مستقل و جدا از هم است.
****
شما از ترجمه اسناد می‌پرسید و هزینه آن. امروزه این بهانه‌ها خریداری ندارد. اولا جا افتادن آموزش به زبان مادری و بکارگیری کامل آن در هر منطقه، یک نسل زمان لازم دارد و از امروز به فردا اتفاق نمی‌افتد. دوما ترجمه پرونده‌های دادگستری یا ادارات دیگر چه لزومی دارد زمانی که بطور همزمان فارسی هم کاربرد دارد؟ شما آنچنان دیوارهای مصنوعی می‌کشید که با لیزر هم نمی‌توان از آنها رد شد!!!
وقتی من از حق انتخاب صحبت می‌کنم، به این معنی است که مردم به هر دو زبان مسلط می‌شوند و ترجمه لازم نیست. اگر این تخیلات را کنار بگذاریم، حل مشکلات راحتتر و کم هزینه تر می‌شود.
نهایتا اینکه براستی که دمکراسی هزینه دارد و باید هزینه‌اش را هم پرداخت.