سررا نباید مثل کبک تو برف کرد

شیخ ها هم خواهند مرد. اما سرطان بجای خود باقی ست.که تن تو یعنی جامعه ی ترا «منفجر» کند. حالا چپ و غیر چپ ، همه ی سرطان شناسان به تو میگویند خانم و آقای محترم در «معرض مرگ» هستی، عقل داشته باش علاج درد کن. همه ی آن خربزه ها که تو دست داری آب است. نه به تو تونبان میشود و نه به فاطی. یوگسلاوی در انتظار توست. خیال نکن نمی توانند از ایران چنین چیزی درست کنند. مطمئن باش نه تنها از ایران بل از همه جا می توانند سوریه-لیبی-عراق-افغانستان-اوکرایین و...درست کنند.

تاچشم بهم بزنی شده ای سوار رودخانه های خون. که به دریای خون میریزد. جامعه ایکه خمینی را سرکارآورد، آماده است بدتر از سوریه و یوگسلاوی هم بشود.
علاج درد را از پیش باید کرد. نوش دارو بعد از مرگ سهراب فایده ندارد.
یا به قول ما آذربایجانیها «حنانی تویدان سونرا-گؤته یاخارلار» حنای بعد از عروسی شایسته ی ماتحت است.

از نظر من-برخلاف نظر بعضی ها- علاج کوچک و کوچک شدن ایران نیست. علاج درست قبول حقوق ملیتها و ایجاد برابر حقوقی ست.این به سود زندگی همگان است. می توان عملی کرد. راهش هم ایجاد فدرالیسم مناسب با شرایط جامعه ی ایران است.