تبریزی گرامی،
با تمام احترامی که برای شما قائل هستم، با پوزش از شما و صادقانه بگویم که دو کامنت طولانی‌تان را، که تکرار مکرر مقالات و کامنتهای پیشینتان بود، با کمال بیحوصلگی و سرسری خواندم.
شما افسانه‌هایی درست می‌کنید از اینکه کشور فدرال در فدرال خواهد شد، که اصلی نخواهد توانست با کرم ازدواج بکند و... همه اینها ساخت ذهنیات شما هستند.
دوست گرامی، من نظرم را مشخص نوشتم. نظر من ممکن است درست یا نادرست باشد. شما آن را نمی‌پذیرید. این وسط فاجعه‌ای رخ نداده است.
شما از ترجمه تمامی اسناد صحبت می‌کنید و از بودجه کلان آن، من می‌گویم که اصلا این ترجمه‌ها لزومی ندارند و سنگی است که پیش پا انداخته می‌شود.
راستش را بخواهید من با فرض اینکه می‌خواهیم جدی و با توجه به شرایط ایران در این باره گفتگو کنیم، وارد این بحث شدم. قصد من هم اقنای شما نبود، بلکه تبادل نظر و یادگیری بود. باید بگویم که من
با تشکر از اینکه وقت گذاشتید و با حوصله کامنتهای طولانی مرا خواندید.