آقای کیانوش توکلی، 1) رژیم

خواهید دید که 99 نفر از آنها خواهند گفت معنی آن این است که ایران تحریم دارویی شده است. آن یک نفری هم که چیز دیگری می گوید، احتمالا شاگرد مردودی کلاس اکابر است! حالا در کامنت آخر این را تصحیح کرده‌اید و می گویید که مسئله دارو بطور "غیر مستقیم" تحت تأثیر تحریمها بوده است. 2) آیا نتیجه منطقی و طبیعی تحریم بنزین تولید بنزین سُرب‌دار است؟ یعنی ما باید بی مسئولیتی رژیم در قبال سلامت شهروندان علی‌رغم اخطارهای مکرر متخصصین داخلی را هم بیندازیم گردن تحریم کنندگان؟ 3) تحریمها از کجا شروع شد؟ آیا سران جمهوری اسلامی در خانه نشسته بودند و ماستشان را می خوردند و یکدفعه این اجنبیهای بی همه چیز گفتند برویم ایران را تحریم کنیم؟ 4) شما از کجای کامنتهای بیشمار من بیرون درآوردید که من «از رژیم اخوندی انتظار دارم که همچنان در خط ضد امپریالیستی امام راحل حرکت نمایند»؟ حافظه من یاری نمی‌کند، ولی شما بفرمایید آن کدام سازمان بود که بخاطر مبارزه ضدامپریالیستی به زیر عبای امام راحل خزید و در سرکوب و کشتار فرزندان این آب و خاک با دژخیمان همکاری کرد؟ حالا "شما" مرا به پیروی از امام راحل متهم می کنید، هیچ کس نه "شما"؟ 5) آقای توکلی عزیز، عشق به مردم ایران حق انحصاری شما نیست. من هم از هر اقدامی که درد و رنج و محنت مردم ایران را کم کند، خوشحال می‌شوم. فقط معتقدم باید به مردم گفت مقصر اصلی این تحریمها و گرانی و آلودگی هوا و مواد غذائی آلوده و سرکوب و شکنجه و اعدام، همین جمهوری اسلامی با همین روحانی و همین ظریف است. باید بجای ایجاد امید توخالی و بچگانه به مردم گفت که جمهوری اسلامی در قامت یک رژیم ضدمردمی و ضد ایرانی مسلما در پشت درهای بسته بر سر منافع ملی مردم ایران چانه نزده است و اگر امتیازی گرفته باشد، آن امتیاز برای بقای دستگاه سرکوب و شکنجه و اعدام بوده است. باید گفت و نوشت که تنها و تنها خطر سقوط و شورشهای اجتماعی و عدم دسترسی به منابع ثروت بود که خامنه‌ای را به پای میز مذاکره نشاند و نه منافع حیاتی مردم ایران! کسی که از مزایای توافق هسته‌ای دم می‌زند، بدون اینکه این نکات را به مردم یادآوری کند، چه در اپوزیسیون باشد و چه در پوزیسیون، مشغول هوراکشیدن برای جمهوری اسلامی است.