آقای توکلی گرامی، حتی با اضافه کردن اسم آقای اقبالی مشکل منِ خواننده حل نمی شود.
توضیح می دهم: تیتر مقاله آقای نیکفر را در صفحه اول می بینم و روی آن کلیک می کنم. در خلاصه مطلب که در همه جای دنیا خلاصه ای است از خود مقاله تا خواننده بداند در باره چیست، شروع به خواندن می کنم(با اسم آقای اقبالی یا بدون اسم ایشان). حالا سوال این است که چرا منِ خواننده باید مجبور باشم تفسیر آقای اقبالی را بخوانم تا برسم به اصل مقاله؟ ثانیا تاثیر روانی را که آقای اقبالی با این تفسیر در اول مقاله بر ذهن منِ خواننده می گذارد و تا آخر مقاله هم همراه من است چکار کنم؟
البته من شاهدم که شکل این تفسیر 2 بار عوض شده است. در اولین روز انتشار مرزی بین تفسیر و خود مقاله وجود نداشت. بعد کمی جابجا شد و مرزش مشخض شد. حالا هم شما اسم آقای اقبالی را اضافه کرده اید.
سوال من از شما این است: چرا استاندارهای روزنامه نگاری را
آیا خوب نیست بجای توجیه کرا اقای اقبالی، ایشان این شیوه را بکار نبرند و مزاحمت ذهنی برای منِ خواننده ایجاد نکند؟
امیدوارم موجب تغییر بحث نشوم. چون اینجا مطرح شوده بود و شما هم جواب داده اید، من هم مطرح کردم.