Skip to main content

جناب "به آقای بهنام" گرامی،

جناب "به آقای بهنام" گرامی،
اژدر بهنام

جناب "به آقای بهنام" گرامی،
اگر توجه داشته باشید صحبت بر سر این مقاله مشخص است و نه همه کارهای دکتر مرتضوی. ایشان استاد ادبیات فارسی بودند و در رشته خود، آثار باارزشی دارند. من منکر این نیستم.
از سوی دیگر، توجه داشته باشید که کامنت با مقاله و بویژه با مقاله تحقیقی و عملی متفاوت است. مسلما اگر من مقاله ای می نوشتم، خاطره نویسی را به کنار می گذاشتم.
متاسفانه من نوشته های پس از سال 60-61 دکتر مرتضوی را نخوانده ام. از شما برای دادن لینک تشکر می کنم و حتما سر فرصت آنها را خواهم خواند.
درباره مقاله حاضر دکتر مرتضوی اشکال من در این است که ایشان مقاله خود را مدیریت نکرده اند. ایشان تحقیق مستقلی انجام نداده اند و با استفاده از برخی منابع، تنها به صدور حکم قناعت کرده اند و منابعی که ایشان معرفی نموده اند، یک طرفه است.
یک مقاله "علمی" که تنها به منابع یک طرفه متکی باشد، در محافل علمی،

جزو نوشته های بسیار ضعیف طبقه بندی می شود.
مقاله حاضر هم دقیقا همین خصوصیت را دارد.
من همانطوری که پیش از این هم نوشته ام، در رشته تاریخ و زبانشناسی تخصصی ندارم. تا آنجایی که مطالعات و اطلاعات من اجازه می دهد(که در این مورد به روز هم نیستم و اطلاعاتم قدیمی است) موضوع زبان آذری و رایج بودن آن در آذربایجان، تنها یک نظریه است و بحث درباره آن به نتیجه قطعی نرسیده است.
صرف نظر از نتیجه آن، مساله اصلی این است که امروزه مردم آذربایجان به زبان ترکی آذربایجانی تکلم می کنند و حق دارند همه گونه استفاده از این زبان بکنند، این زبان را در مدارس بیاموزند و در صورت تمایل به این زبان تا عالی ترین سطوح با آن زبان آموزش ببینند(بحث من بر سر عملی بودن یا نبودن آن در شرایط فعلی و یا چگونگی عملی ساختن این حق نیست بلکه صرفا بر سر چنین حقی است). از نظر من مساله اصلی همین است و امروزه علاقه خاصی ندارم که بدانم زبان هزار سال پیش مردم آذربایجان چه بوده است(البته بدم نمی آید بدانم ولی این موضوع برایم به آن اندازه اهمیت ندارد که روی آن وقت خاصی بگذارم).
بحثهایی را هم که در اینجا و در این باره می شوند، راهگشا نمی دانم. زیرا اولا با زندگی جاری مردم گره نمی خورد و دوما کسانی که اینجا به "بحث" می نشینند متاسفانه هیچ تخصصی در این باره ندارند و هیچ تحقیقی هم انجام نداده اند. بیشتر این کامنتها شعار و جدلهای بی موردند.
متاسفانه مقالاتی هم که منتشر می شوند، به گذشته های دور تعلق دارند و مطلب تازه ای ارائه نمی دهند و تکرار نظرات قدیمی هستند.