جناب سازاخ, من بارها گفته ام

جناب سازاخ, من بارها گفته ام که نه تنها علاقه ای به شرکت در گفتگوهای قومی ملتی زبانی نژادی ندارم بلکه اکثرا آنها را هم نمیخوانم, اینجا هم بقول هم ولایتی ها بخاطر " گل جمال " جناب ائلیار بود.دلیل آن هم معلوم است. این گفتگوهای تحریک آمیز را بیشتر یا افراطی ها مینویسند و یا آنها که احیانا مامورند و عده ای غافل از صلاح خویش. نه اینکه صاحب درد هم کم باشد, خیر, ولی مامور و افراطی پی همین صاحب دردها میگردد و بح ث را به جدال و بالاخره به تحریک و تشدید نفاق میکشد و این دردی را درمان نمیکند. در دوران انقلاب هم که احمقی حاکم مملکت بود اگر معدودی, خلاف مشت های گره کرده چیزی گفتند " چیزی جز کوپی پیس و کسالت برای خوانندگان " نبود. سی سال بعد برای مشت های گره کرده ثابت شد که تبلیغات نامرئی نه تنها چشم آنها را بسته بود بلکه مغز آنها را هم شسته بود. آلمان های دوران نازی هم همین بودند و