Skip to main content

آقای اژدر و صمد عزیز

آقای اژدر و صمد عزیز
Anonymous

آقای اژدر و صمد عزیز....استفاده از زبان عامیانه دریک نوشتار, بیان کننده احساسات درونی یک نویسنده را نشان می دهد و این احساسات با زبان مادری نویسنده رابطه مستقیم دارد. اگر دوست عزیز آقای ائلیار از مثل های ترکی استفاده میکند که برای بعضی ها خوشایند نیست دلیل بر بی ادبی ایشان نمی باشد, درست برعکس, این آزادی احساسات نویسنده است که با گفتن و نوشتن با زبان مادریش بدست می آورد. دوستانی که به این موضوع مهم یعنی « حرمت قلم» حساسیّت نشان می دهند, دوست دارم که شما را با نویسنده معروف اسکاتلندی که در زمان دانشجوئیم در اسکاتلند در سالهای 1980موضوع بحث داغ فرهنگی و ادبی در انگلستان شده بود آشنائی بکنم . حتم دارم که دوستان اهل فرهنگ و ادب با این نویسنده «James Kelman» آشنائی دارند. جیمز کلمن کتابی نوشته است به این موضوع ((How late it was, how late)). زبانی که این نویسنده در این کتاب ...

بکار میبرد زبان شکسپیر و ولتر نیست . زبانی است که مردمان روزمره در محله شهر کارگری ( گلاسگو ) که به « گاون» مشهور است استفاده میکند. محله « گاون » چند برابر از محله « گجیل قاپسی» تبریز از نظر اجتماعی و اقتصادی پائین تر است. ( این محله شاید الان ترمیم شده باشد)..داستان این کتاب در باره مرد مستی است که در این محله بزرگ شده است . زبانی که این مرد مست استفاده میکند اکثرآ رکیک ترین فحشهای عامیانه گلاسگوئی هاست که درهر صفحه ( جیمز کلمن) چندین بار استفاده میکند. هئیت ادبی انگلستان و خیلی از انتشارات به همین خاطر , از انتشار این کتاب سر باز می زدند. ولی این کتاب منتشر شد و در سال 1994 جایزه ادبی را از آنِ خود کرد. برای بیشتر به آشنائی با این نویسنده از لینک پائین استفاده کنید.
http://www.ospreyjournal.co.uk/3articles4.php