من فکر می کنم این از آن
Anonymous
من فکر می کنم این از آن بحثهایی است که صورت مسأله مشخص نیست و تا صورت مسأله مشخص نباشد، بحث به جایی نمی رسد.
اما اولا این را بگویم که دلیل نوشتن کامنت قبلی همین چیزی بود که آقای ائلیار گفتند. یعنی منشی که شخصا تا کنون از ایشان دیده ام، مغایرت داشته با کامنتی که نوشتند و به آن جواب دادم. وگرنه اینترنت پر است از بد و بیراه گوها با اسامی واقعی یا مستعار که ابدا ارزش صرف وقت ندارند.
اما برای روشن شدن صورت مساله، می پرسم منظور از پرسش «آیا خودسانسوری ما دربرابر راسیسم درست است؟» چیست؟
از نظر من راسیسم یعنی دروغ و فریب و بهره کشی از احساسات میهن دوستانه توده مردم جهت نیل به اهداف مادی و منافع سرمایه داری. در شرایط آزاد یا شرایطی که خطری متوجه انسان نیست، خود سانسوری در برابر دروغ و فریب اصلا معنی ندارد و چیزی شبیه خیانت است. مگر اینکه آدم ملاحظه جان و امنیت خودش را داشته باشد که امر دیگری است. فکر نکنم تا اینجا با آقای ائلیار اختلافی داشته باشم. پس در اصل برخورد صریح و روشن با فریب و دروغ، احتمالا اختلافی نداریم. می ماند اختلاف بر سر شیوه ها.
به نظر من هر حرف غیر علمی را با سخن علمی می توان به چالش کشید و نیازی هم به از کوره در رفتن نیست. مثلا، این تئوری مطرح می شود که چون آذری (یک زبان از خانواده زبانهای ایرانی قربانی کوچ ترکان)، زبان باستان آذربایجان است، باید ترکی برافتد و فارسی جایش را بگیرد. جواب را هم من می دانم هم آقای ائلیار. جواب این است که نسل امروز مردم آذربایجان، طبق تمام قوانین بین المللی این حق را دارد که بی توجه به رخدادهای تاریخی، در مورد زبان خودش تصمیم بگیرد و از تمامی امکانات ممکن برای گسترش آن نیز استفاده کند. نیازی به کفیل و قیم و پیغمبر هم ندارد. ضمن اینکه دعواهای تاریخی مربوط می شود به باستان شناسان و زبان شناسان؛ ولی شواهد نشان می دهد که پیش از تاریخی که کسروی چیها معین می کنند نیز، ترکان و زبانهای غیر ایرانی در آذربایجان حضور داشته اند. و باز اگر قرار است ترکی برافتد، چرا فارسی جایش را بگیرد؟ چرا خود آذری جایش را نگیرد؟ اگر آذری یک زبان مرده است، چرا گیلکی جایش را نگیرد؟ خوب، با این تفاصیل، چه نیازی می ماند به عصبیت و آیا ما اینجا خودمان را سانسور کرده ایم؟
با منش و روشی که من از آقای ائلیار دیده ام، اینجا هم اصولا نباید با هم اختلافی داشته باشیم. و من نمی دانم سر چه داریم بحث می کنیم. به هر حال، به نظر من، برخورد ما با نظریات راسیستی عوام فریبانه به دو صورت می تواند ممکن باشد و برخورد متین و سنجیده (که تنها شکل برخورد صحیح است)، خارج از این دو حالت ممکن نیست.
یک – یا جوابی برای شبهات شبه علمی داریم و علمی جوابشان را می دهیم و رسوایشان می کنیم. در اینجا تجربه نشان داده که همان افراد به ظاهر مؤدب، تبدیل به فحاشترین آدمها می شوند و بیشتر خودشان را رسوا می کنند.
دو – یا جواب علمی نداریم و جواب را محول می کنیم به زمانی که جواب علمی پیدا کنیم. یا کنار می رویم و اجازه می دهیم کسی که دانش لازم را دارد نظر بدهد. چون آدم قرار نیست بحرالعلوم باشد.
عرض دیگری نیست.
به نظر من هر حرف غیر علمی را با سخن علمی می توان به چالش کشید و نیازی هم به از کوره در رفتن نیست. مثلا، این تئوری مطرح می شود که چون آذری (یک زبان از خانواده زبانهای ایرانی قربانی کوچ ترکان)، زبان باستان آذربایجان است، باید ترکی برافتد و فارسی جایش را بگیرد. جواب را هم من می دانم هم آقای ائلیار. جواب این است که نسل امروز مردم آذربایجان، طبق تمام قوانین بین المللی این حق را دارد که بی توجه به رخدادهای تاریخی، در مورد زبان خودش تصمیم بگیرد و از تمامی امکانات ممکن برای گسترش آن نیز استفاده کند. نیازی به کفیل و قیم و پیغمبر هم ندارد. ضمن اینکه دعواهای تاریخی مربوط می شود به باستان شناسان و زبان شناسان؛ ولی شواهد نشان می دهد که پیش از تاریخی که کسروی چیها معین می کنند نیز، ترکان و زبانهای غیر ایرانی در آذربایجان حضور داشته اند. و باز اگر قرار است ترکی برافتد، چرا فارسی جایش را بگیرد؟ چرا خود آذری جایش را نگیرد؟ اگر آذری یک زبان مرده است، چرا گیلکی جایش را نگیرد؟ خوب، با این تفاصیل، چه نیازی می ماند به عصبیت و آیا ما اینجا خودمان را سانسور کرده ایم؟
با منش و روشی که من از آقای ائلیار دیده ام، اینجا هم اصولا نباید با هم اختلافی داشته باشیم. و من نمی دانم سر چه داریم بحث می کنیم. به هر حال، به نظر من، برخورد ما با نظریات راسیستی عوام فریبانه به دو صورت می تواند ممکن باشد و برخورد متین و سنجیده (که تنها شکل برخورد صحیح است)، خارج از این دو حالت ممکن نیست.
یک – یا جوابی برای شبهات شبه علمی داریم و علمی جوابشان را می دهیم و رسوایشان می کنیم. در اینجا تجربه نشان داده که همان افراد به ظاهر مؤدب، تبدیل به فحاشترین آدمها می شوند و بیشتر خودشان را رسوا می کنند.
دو – یا جواب علمی نداریم و جواب را محول می کنیم به زمانی که جواب علمی پیدا کنیم. یا کنار می رویم و اجازه می دهیم کسی که دانش لازم را دارد نظر بدهد. چون آدم قرار نیست بحرالعلوم باشد.
عرض دیگری نیست.