Skip to main content

جناب ائلیار گرامی, من آرزو

جناب ائلیار گرامی, من آرزو
Anonymous

جناب ائلیار گرامی, من آرزو ندارم که در جایگاه شما باشم. من یک " غیر ترکم " و هرچه از اعتدال بگویم یک شونیست فارس خواهم بود , چون شوونیست ترک و کرد و عرب نداریم. اما شمای " ترک " زمانی که از اعتدال صحبت کنید یک " خائن به هوویت " خود بشمار خواهید رفت که نظر خود را بیان کرده اید. در باره اینکه راسیسم در همه جا هست و این ربطی به مطلب ندارد و راه حل آن چیست؟ اگر راه حال ساده ای وجود داشت همه گیر نمیشد و از ما بهتران تاکنون آنرا یافته بودند. با این اوضاع, راسیسم قرن ها مهمان ما خواهد بود. اما در باره اینکه " موضوع استقلال یا تجزیه و جدایی به عنوان «حق» جزو حقوق هر مردم و ملیتی ست." بر روی کاغذ درست است ولی در عمل اشکالات فراوان دارد. در سال ۵۷ دیدیم که اگر نه همه, اقلا اکثریت مردم به جمهوری اسلامی رای دادند و نتیجه معلوم است. در آمریکا که " طلا این کیمیایی خون انسانها " حرف اول

و آخر را میزند " رای ملت " جوک خنده داری شده است. اما برای ما جهان سومی و یا چهارمی ها و با این ملت, راه نجات کدامست؟ اگر مذهبی هستیم " دعا " و اگر غیر مذهبی هستیم توی سر خود زدن. موفق باشد.