Skip to main content

آقای توکلی عزیز و گرامی و

آقای توکلی عزیز و گرامی و
Anonymous

آقای توکلی عزیز و گرامی و ارجمند! من نمی‌فهمم مشکل شما با اسامی مستعار چیست؟ اصلا با تکرار مکرر اینکه کسانی با اسم مستعار چیزی نوشته‌اند، چه چیزی را می خواهید ثابت کنید؟ حالا اگر من بگویم اسمم رمضانعلی مسجدجامعی، یا کوروش خشایارنژاد، یا آتیلا چنگیزاوغلو است، و کپی شناسنامه و شماره کارت ملی ام را برای شما بفرستم، مشکل شما حل می شود؟ آیا نوشتن با اسم مستعار در ایران گلوبال بنا بر اساسنامه سایت ممنوع است؟ اگر نیست اینهمه تکرار مکرر و خسته کننده این مسئله برای چیستت؟ وانگهی! اینکه می گویید برای اولین بار نوشته ای را حذف فرموده اید و آنهم (عجب تصادفی!) نوشته کی است که زبان فارسی را عامل بدبختی ایرانیان می داند، خودش عذر بدتر از گناه است. یعنی شما اعتراف می کنید که یک حذف کرده اید، و آنهم به نفع یکی از دو طرف! به این می گویند بی طرفی گلوبال!. ولی دلائل شما دیگر معرکه اند! "شخصا زیر فشار و اصرار

فرهاد قابوسی" یک مقاله ای را که فقط و فقط ایشان را "نقد" کرده بود، حذف کرده اید و همه جواب شما در این رابطه این است که «رازی اسم مستعار است»!!! یعنی مرز آزادی بیان را قدرت سُنبه است که تعیین می کند، و نه توهین و بهانه هایی از این دست، که شما برای خوانندگان ردیف کرده اید. می فرمائید: «اکنون هم اگر بتونم دکتر قابوسی را راضی کنم ، مقاله را مجددا انتشار خواهم داد» آیا ملاک آزادی بیان در سایت ایران گلوبال رضایت آقای قابوسی است؟ شما متأسفانه به موراد اصلی انتقاد من جواب ندادید؛ چرا آقای قابوسی آزاد است اسماعیل خویی را نژادپرست بنامد، ولی همایون سنجری حق ندارد قابوسی را ایران ستیز بداند؟ امیدوارم دلیلش فقط مستعار بودن نام دومی نباشد که آنوقت معلوم می شود اوضاع خرابتر از آنست که تصور کرده ایم! آیا باز هم از خواندن اینکه "شما برای ترکزبانانی که در این سایت می‌نویسند حقوق ویژه قائل می‌شوید" متعجب می شوید؟ ما دیگر چند نمونه دیگر برای شما بیاوریم تا باور کنید تبعیض مثبت برای قومگرایان از پرنسیپهای پایه ای ایران گلوبال شده است؟ البته من می دانم چرا شما از دادن جواب به این سؤال واضح طفره می روید، همانطور که تا بحال توضیح محکمه پسندی در باره نشر مقالات "ژن معیوب فارسها" و "فارسهای بیشعور و وحشی" نداده اید. شما آزادید سیاست خودتان را (هرچه که هست) پیش ببرید، ولی انتظار نداشته باشید که خوانندگانی چون من با قصه های صد من یک غاز مجاب بشوند و گول "آزادی بیان" ادعایی شما را بخورند، حالا چه نامشان مستعار باشد و چه واقعی!