آقای تبریزی.... ترا به جان

آقای تبریزی.... ترا به جان حضرت کارل مارکس, دیگر از داس و چکش و بوقلمون سرخ کرده وخاویارو ....دست بردار . آنقدر در این انشاء های تکراری از این حرفها استفاده کردی که ارزش کتاب « بینوایان» را از بین بردی...لطفآ در انشاء های دیگر از آچارفرانسه و ارّه برقی , عرق سگی , دیزی و کله پاچه بنویس که رنگ سفره , تا اندازه ای تغیر یابد. امیدوارم که تا آن روز, گرسنگی بیش از حد لاغرتان نکرده باشد..