روشنگری و رسانه ی دموکراتیک
روشنگری در رسانه ی دموکراتیک این نیست که به بهانه ی «انتشار نظرات مختلف» بروی «نبش فبرکنی». بل به این معناست
که «خودت میایی مقاله مینویسی و نظرات مختلف-چه قدیمی و چه جدید» را مطرح میکنی.
برای اینکه کسانی چیزهای کهنه را «بدون کار روی آنها» به سایت نریزند اصلی گذاشته ایم که «مطالب کهنه درسایت منتشر نمیشود-مگر اینکه رویش کارشده باشد-یا درحالت استثنایی روی چیزی مدیریت تصمیم گرفته باشد». دلیل این اصل آن است که «سایت به دنبال طرح نظرات مختلف از سوی امروزی هاست- مگر اینکه نویسنده در نظرات کهنه و اسناد و غیره -خودش کار کرده و چیز جدیدی ارائه بدهد». متأسفانه این اصل اکنون مثل برخی اصول دیگر در عمل پیاده نمیشود. به این خاطر هم
نبش قبر ها در سایت ادامه دارد و بجای « ارائه ی راه حل مشکل»، روشهای آب در هاون کوبی به عنوان روشنگری در رسانه ی دموکراتیک -
-اینکه مسئله ی «تبعیض و نارضایتی و راه حلهای جدایی و غیره» مطرح میشود گویا به این دلیل است که «جوانان از نوشته های علمی و تاریخی و زبانشناسی-مخصوصا پیروان کسروی» بی اطلاع هستند-خوب نخوانده اند- باید اینها را برایشان نشان داد تا آگاه شوند و «مسئله جدایی» مطرح نکنند.
یعنی تبعیض دیدگان خیال میکنند که تبعیض دیده اند.و لیلی-مجنون بودن اقوام را نمی دانند. یعنی فریب خورده اند!
وظیفه مقدس، مسئولیت مقدس روشنفکر دادن این آگاهی به ناآگاهان جدایی خواه و ترکان که در اصل آذری هستند- میباشد.»
- آدم وقتی تفکر کودکانه ی چنین کسانی را در سیاست می بیند واقعا نمیداند بخندد یا به حال این آدمها بگرید.
یعنی سطح فکر تا این اندازه عهدبوقی ست؟ خیال میکنند این جنبش های بیداری برای کسب حقوق همین جوری مثل قارچ از زمین سبز شده اند؟
آیا واقعا نمیدانند این جنبش ها «تمام ایده ها و آثار تمرکز گرایی» را «تجربه کرده،خوانده و رد کرده اند» و به عدم تمرکز قدرت- به فدرالیسم و استقلال رسیده اند؟
خود را گول میزنند یا دیگران را؟
برخورد درست با جنبشها «نبش قبر» است یا پیشنهاد و ارائه ی راه حل جدید به مشکل ؟ مسئله این است.