Skip to main content

ما را ببین !

ما را ببین !
آ. ائلیار

ما را ببین !
که سرو کارمان افتاده با کسانی که «هنوز فرهنگ اسم داشتن» ندارند. میخواهند «دیالوگ » هم بکنند!
اینان که هیچ- این دوست مسئول کامنتها هم مثل اینکه توجهیبه « فرهنگ اسم داشتن» ندارند! و گرنه میدانست که نامه بدون نام نویسنده اینجا شایسته ی دیالوگ نیست .وچیز «پستی». کار نه از شاخه بل از ریشه خراب است!
-فرهنگ اسم
-فرهنگ دیالوگ
- تشخیص موضوع «انشاء»
مسایلی ست که اینجا حکم کمیا دارد!

درباره ی چگونه نوشتن کامنت:
1- کامت فرستنده دارد. اسم لازم است: حقیقیی یا مستعار یا Anonymous
2- می توان عنوانی برای «مخاطب» انتخاب کرد. مثلا « به فلانی» یا آقا-جناب-خانم-گرامی-عزیز- و..فلانی. و مانند اینها. الزامی نیست.
3- متن صحبت.
---------
-به جای اسم فرستنده- نام گیرنده نوشته نشود.
- به جای اسم فرستنده -غیر اسامی نیاید.مثلا «زنده باد جهان سوم». خوب این اسم نیست.
--------
در ارسال نامه گیرنده را به جای فرستنده نمی نویسند. که برگشت میخورد.
-------
بدبختی ما را ببین هنوز نمیدانیم فرستنده اسم دارد. و اسم گیرنده نباید بجای فرستنده بیاید!
------
اصول عام فرهنگ دیالوگ:
1- تشخیص موضوع(بجای بهار-تابستان انتخاب نشود)
2-عدم حاشیه روی
3- عدم طرح مسایل خصوصی
و...
-------- نام:

خانمی خارجی به شوهر ایرانی خود گفت:
«فرستنده ی این کامنت، که گفتی کی بود؟»
« به حسن»
« گیرنده ؟»
« حسن».
« یعنی گیرنده به خودش کامنت ارسال کرده؟»
« نه جانم. ارسال کننده یک حرف اضافی به اول اسم گیرنده افزوده مثلا برای خودش "اسم" درست کرده.»
« نمی فهمم! یعنی چه؟ فرستنده نمی تواند برای خودش اسمی انتخاب کند؟»
« خوب. لابد نتوانسته.»
« خیلی عقب مانده اید! نمی توانید یک اسم برای خودتان انتخاب کنید! چه جوری میخواهید به دموکراسی، جدایی دین از دولت برسید؟»
« نمیدانم. ما حالا حالا ها خیلی کار داریم.»
......