Skip to main content

باید به اميد منتظری، جوانی که

باید به اميد منتظری، جوانی که
کیانوش توکلی

باید به اميد منتظری، جوانی که پدر را در جریان اعدام های 67 از دست داد_ تبریک گفت که توانست تحلیل جامعی از اوضاع منطقه بدست دهد . با این وجود در باره برخی نکات سکوت اختیار شد و شاید در مقاله دیگری به آن پاسخ گوید:1_ سیاست امریکای و غرب نسبت به این «ناتوی عربی» چیست؟ سابق بر این سیاست امریکا مبتنی بود بر «نفت در مقابل امنیت » و اکنون که نفت اهمیت استراتژیک سابق را برای امریکا ندارد،آیا ناتوی عربی را مورد حمایت قرار می دهد؟2_ اسرائیل که در سال 1967 ارتش های اتحادیه عرب را قبل عملی زمین گیر کرد طبیعتا با این اتحادیه در دراز مدت مشکل پیدا خواهد کرد ؛ اگر جمهوری اسلامی دست از شعار سرنگونی اسرائیل بر دارد_ ایا این بار تقابل ناتوی عربی با اسرائیل خواهد بود؟ 3_ نقش ترکیه در این میان چیست؟ ایا این کشور به کدام سمت کشیده می شود ؟آیا حکومت شیعه ایران پس از لوزان سعی خواهد کرد که

با امریکا رابطه سیاسی برقرار نماید ویا حتی گفته می شود که پنهانی قول و قرار هایی گذاشته شده است.4_ ایا بنظر نمی رسد که جمهوری اسلامی در حال تغییر خط مشی استراـژیک خو د است ؟ بعبارت دیگر تعامل با غرب ، دست کشیدن از جاه طلبی های امپراتوری شیعه و تقویت مناسبات سیاسی با کشورهای منطقه بر آید ؛ سمت گیری دولت حسن روحانی در این جهت نیست؟ اکنون برخی زمزمه هایی در اروپا شنیده می شود که اتحادیه اروپا دست از حمایت از اسرائیل بردارد ؟ چرا که خطر تروریست های ضد اسرائیلی ها در اروپا رو به افزایش است/ در پایان ایا بنظر نمی رسد که با توجه به اینکه اکثر سازمانهای تروریستی متعلق به کشورهای سنی مذهب اند، امریکا و غرب در حال نوعی توازان قدرت سیاسی بین شیعه و سنی اند؟