Skip to main content

آقای سنجری گرامی،

آقای سنجری گرامی،
اژدر بهنام

آقای سنجری گرامی،
همانطور که پیش از این هم نوشتم، تند بودن یا نبودن یک امر سلیقه ای است. من متنی را تند می یابم و دیگری آن را بسیار ملایم. کاری هم نمی توان کرد.
در مورد مقاله شما، همانگونه که نوتشه ام، من آن را توهین آمیز نمی دانم ولی لحن آن را در مجموع چندان مؤدبانه هم نمی دانم. این هم امری سلیقه ای است. امیدوارم امروز فرصتی دست دهد تا مواردی از آن را در مقاله شما نشان دهم.
من مقالات آقای قابوسی را نخوانده ام و نمی توانم در مورد آنها قضاوت کنم. تنها مقاله اخیر ایشان و مقاله مربوط به آقای خویی را خوانده ام. در مقاله اخیرشان اطلاعات خوب و با ارزشی ارائه داده بودند ولی بقیه بخش های آن برای من باعث تاسف بود. ای کاش وارد این مباحث نمی شدند.
آنچه را که از ایشان در مورد پوپر آورده اید به نظر من توهین آشکار ایشان به پوپر است.
به هر حال معیارها متفاوتند. پیش از این کامنتی از آقای توکلی را

می خواندم که مثال "تو" و "شما" را آورده بود.
تا آنجایی که من اطلاع دارم در سوئد خطاب "شما" را تنها برای خانواده سلطنتی استفاده می کنند و گویا در دانمارک هم برای پیرها.
ولی در آلمان اینطور نیست. اگر ابتدا به ساکن یکی را "تو" خطاب کنید، گاها آن را حتی توهین تلقی می کنند. در آلمان تنها افراد خیلی نزدیک هستند که از "تو" استفاده می کنند.
به همین دلیل هم در مورد تند یا ملایم بودن، مؤدبانه بودن یا نبودن یا حتی در مورد توهین بودن یا نبودن، مشکل بتوان به نقطه نظرات یکسانی دست یافت.