تبریزی گرامی،

دلیل رد: کامنت نویسی برای خوانندگان دیگر محدود می‌شود و آزادی بیان در مورد آنها رعایت نمی‌شود.
2- کامنتها را به هر دو صورت آزاد کنیم، هم به صورت نام نویسی با این امتیاز که کامنتهایشان مستقیما منتشر شود و در صورت تخلف حسابشان بسته شود، و هم به صورت آزاد(همانگونه که تا کنون بوده).
دلایل رد: این شیوه کار ما را بیشتر می‌کند و در اصل موضوع، یعنی کامنتهای بدون نام نویسی، مشکل همچنان بر سر جای خود باقی است.
3- دو صفحه جداگانه ایجاد کنیم:
الف- یکی همان "صفحه شما" که می‌توان در آن کامنت نوشت و همچنان کامنتهای زیر مقالات به این صفحه بیایند تا مراجعه به کامنتها برای خوانندگان آسان باشد. در ضمن، کامنتهای بی ربط با مقالات که مشکلی "بهداشتی" نداشته باشند، به این صفحه منتقل شوند.
ب- صفحه دیگری(با نامی مناسب دیگری) که کامنتهای جدلی و "کمی غیربهداشتی" به این صفحه بیایند.
دلایل رد: باز هم همان مشکلات را داریم و مساله اصلی حل نمی‌شود. صفحه ب تبدیل به میدان جنگ می‌شود. یعنی ما تنها کاری که کرده‌ایم، جدا کردن میدان جنگ با میدان بحث و تبادل نظر و گفتگوست.
از این پیشنهادات تنها انتقال کامنتهای بی ربط با مقالات به "صفحه شما" پذیرفته شده است. در این مورد هم، در عمل، مشکلات فراوانی پیش آمدند. بطور مثال، کامنتی در زیر مقاله‌ای نوشته می‌شود که در ابتدا خطاب به نویسنده و یا در رابطه با خود مقاله است ولی پس از یک جمله، به صحرای کربلا می‌زند و بی ربط با مقاله است.
4- کامنت نویسی را با صفحه فیسبوک و یا آدرس ایمیل واقعی کامنت نویس مربوط کنیم. به این ترتیب که کامنت نویس باید در فیسبوک و یا آدرس ایمیل خود آنلاین شده باشد تا بتواند کامنت بنویسد.
این پیشنهاد نیز به دلیل محدود کردن آزادی بیان کامنت نویسانی که می‌خواهند ناشناس باقی بمانند، رد شد.
امیدوارم دوستان "گردانندگان سایت" کمک کنند تا اگر پیشنهادات دیگری نیز وجود داشته و من فراموش کرده‌ام و یا اگر پیشنهادات و دلایل رد آنها را نادرست نوشته‌ام، به اطلاع خوانندگان سایت برسد.
توضیح آخر اینکه در تمامی این موارد، من به مخالفت با آزادی بیان و طرفداری از سانسور متهم شده‌ام.