مشکلات صفحه شما
داریوش حاجبی
ا درود به بهنام گرامی، به باور من یکی از مشکلات صفحه شما در ارتباط با خط قرمز «توهین» است. برای توهین نمیتوانیم به «درک مشترکی» برسیم. اگر بتوانید با مشتتان هوا را بگیرید، میتوانید در معیار اساسی آزادی بیان هم با افراد دیگر به درک مشترک برسید همانند توهین. چه اتفاقی حاصل میشد، اگر خط قرمز کامنت نویسی را به « ضدیت» تغییر میدادیم؟ ضدیت به مفهوم عام آن یعنی دشمنی و ناسازگاری. کسی که با باورهای مردم از هر قومی، با هر زبانی، با هر نژادی، با هر آداب و سننی و در کل با هر فرهنگی که از آن ِ مردم دنیا است، سر ناسازگاری دارد، نباید اجازه انتشار ضدیت نامه اش را داشته باشد و پیامهای دشمنانه به بهانه آزادی بیان منتشر کند. توهین، تفسیر های متفاوتی را در بر میگیرد و رسیدن به درک مشترک امری غیر قابل دسترسی است. در ادامه
اما در تفسیر ضدیت در ادبیات ایرانی به مراتب مشکل کمتری وجود دارد تا کلمه ای مثل «توهین» که هر کس برای خود به هر شکلی میتواند تفسیر مینماید تا خر مرادش از پل آزادی بیان در سایتی مثل ایران گلوبال عبور نماید و این تفسیر های گوناگون همراه با تفسیر های متفاوت ادبی باعث شده اند که تمام ضدیت هایی که سبب ناامنی در بخش صفحه شما شده اند و میشوند، منتشر شوند. این روش تا کنون مدیریت پیشین و یا گردانندگان کنونی را با مشکلات زیادی مواجه کرد؛ بطوریکه کیانوش هم سر بسته وضعیت آن را اسفناک تعریف میکند؛ بی آنکه راهکاری را ارائه دهد. زمانی هم که راهکارهای مناسب تری از سوی شما و یا من و یا افرادی دیگر همانند آقای تبریزی پیشنهاد میشوند برای بهبودی و بازگشت «امنیت» در بخش صفحه شما و همچنین اعلام بیطرفی این منطقه گفتگو و خارج ساختن آن از حالت اشغالی، با حق «وتو» کیانوش روبرو میشویم. اگر این امر که این سایت یک سایت خصوصی است و تنها یک نفر تصمیم گیرنده میباشد، دادن پیشنهاد هم معنی خود را در اصل از دست میدهد و همچنان این مشکل ناامنی و تهاجم به افراد دگر اندیش، من و شما را به خودسانسوری وادار میکند. من دیر زمانی است که در این بخش هرگز اظهار نظر نکردم، سکوت کردم و تحمل کردم و بار تحمل پذیری ام را افزایش دادم به این امید شاید افرادی که بنام «قربانیان دیروزی و امروزی» در پشت کامپیوتر خود با حفظ هویت خویش و بدون هراس از محدویت، دست به خشونت کلامی میزنند، به منطق خود رجوع نمایند و کینه توزی ها را کنار بگذارند. اما بیهوده زمان سپرسی شد و من پی بردم و حاضر نبودم مورد حمله تهاجم یک دست از افراد سودجو و بی منطق قرار بگیریم که اجازه دارند هرگونه ضدیتی را در این سایت منتشر کنند بی آنکه هراس از محدویت و تغییر درست در انتخاب کلامشان داشته باشند! خود را عملن مجبور به خودسانسوری کردم. کیانوش توکلی، دوست و همکارم که سالها درکنارش بودم و بخش بزرگی از عمرم را برای پیشبرد هدف آزادی بیان و رسیدن به صلح و اتحاد و یگانگی در میان اقوام ایرانی در این تارنمای ایرانی بدون دریافت مزدی سپری کردم، قادر به حل این مشکل به تنهایی نبوده و نیست و به دلیل تک تازی های ایشان از خدمتگزاری در این سایت عقب نشینی کردم.
یک نمونه برای روشن تر شدن یک مطلب از هزاران مطلب ناگفته و یا ناحل باقی مانده:
yeldöyen مینویسد: ازکجا معلوم است که این خانم ترک است؟ و از ارمنی های تبریز نیست که ترکی صحبت میکند؟ پرسش این کامنت گذار ضدیت را با ترک های ارمنی به روشنی نشان میدهد. اگر خط قرمز سایت ضدیت میبود این کامنت حق اجازه انتشار را هرگز نمیتوانست داشته باشد؛ زیرا که این فرد با طرح این پرسش ضدیتش را با ترکهای ارمنی بیان میکند. فرض بگیریم که این خانم مژگان یک ترک ارمنی است. مگر یک ترک ارمنی حق بیان آزادانه نظرش را در سایت ایران گلوبال ندارد؟
این افراد به باور من باید به «منطق گویی» و »منطق خواهی» محکوم شوند تا اینکه در این سایت با آزادی بیان تعریف شده آقای توکلی که به نوعی مولد نقض آزادی بیان دیگر افراد منطقی میشود، مطالب دشمنانه شان عمومی شود.
دوست عزیز و همکار گرامی، شما که مانند من ساکن آلمان هستید بخوبی میدانید که آزادی من نباید آزادی شما را نقض نماید، این قانونی است که در آلمان رعایت میشود. آیا روش دیگری هست که بتوان آزادی را به نحو بهتری اجرا کرد؟
اما در این تارنما گویا قوانینی از جنس دیگری اجرا میشوند و کیانوش گرامی هم سر خود را زیر برف همچنان قرار میدهد و از مسئولیتی که بر عهده دارد، شانه خالی میکند! ایشان به باور من موظف است که صفحه شما را به منطقه بی طرف اعلام نماید و از حالت اشغال شده با توسل به روش های حقوق بشری خارج سازد تا شاید بتوان امیدوار بود که سایت در جهت تبادل نظر در کمال آرامش و دوستی قدم بر میدارد.
یک نمونه برای روشن تر شدن یک مطلب از هزاران مطلب ناگفته و یا ناحل باقی مانده:
yeldöyen مینویسد: ازکجا معلوم است که این خانم ترک است؟ و از ارمنی های تبریز نیست که ترکی صحبت میکند؟ پرسش این کامنت گذار ضدیت را با ترک های ارمنی به روشنی نشان میدهد. اگر خط قرمز سایت ضدیت میبود این کامنت حق اجازه انتشار را هرگز نمیتوانست داشته باشد؛ زیرا که این فرد با طرح این پرسش ضدیتش را با ترکهای ارمنی بیان میکند. فرض بگیریم که این خانم مژگان یک ترک ارمنی است. مگر یک ترک ارمنی حق بیان آزادانه نظرش را در سایت ایران گلوبال ندارد؟
این افراد به باور من باید به «منطق گویی» و »منطق خواهی» محکوم شوند تا اینکه در این سایت با آزادی بیان تعریف شده آقای توکلی که به نوعی مولد نقض آزادی بیان دیگر افراد منطقی میشود، مطالب دشمنانه شان عمومی شود.
دوست عزیز و همکار گرامی، شما که مانند من ساکن آلمان هستید بخوبی میدانید که آزادی من نباید آزادی شما را نقض نماید، این قانونی است که در آلمان رعایت میشود. آیا روش دیگری هست که بتوان آزادی را به نحو بهتری اجرا کرد؟
اما در این تارنما گویا قوانینی از جنس دیگری اجرا میشوند و کیانوش گرامی هم سر خود را زیر برف همچنان قرار میدهد و از مسئولیتی که بر عهده دارد، شانه خالی میکند! ایشان به باور من موظف است که صفحه شما را به منطقه بی طرف اعلام نماید و از حالت اشغال شده با توسل به روش های حقوق بشری خارج سازد تا شاید بتوان امیدوار بود که سایت در جهت تبادل نظر در کمال آرامش و دوستی قدم بر میدارد.