در کل خواستم نشان دهم چرا

بیخود نیست که سیاست حکومت، برپایه ی افراطی کردن مخالفان در برابر یکدیگر قرار دارد. یعنی تا میتوانند روی استبداد یک گروه علیه گروه دیگر با شعارهای رادیکال کار میکنند که بیشتر به جان یکدیگر بیاندازند. زمینه موجود است. تضاد راسیسم با برابر حقوقی. و لاجرم درگیری مردمان مختلف. برای دفع این کار «سیاست ممنوع بودن خشونت بین مردمان مختلف» به میان آمده است.

از نظر من راه دموکراتیزه شدن نیروها در مسئله ی ملی یا تبعیض، «فدرالیسم با اتحاد داوطلبانه» است. هر ملتی با اکثریت آرا خواست جدا شود -می تواند- نمیشود هیچ مردمی را با توپ و تانک برای همیشه به زندگی مشترک واداشت. نیروهایی که این پروسه ی فکری را رد نکرده اند مجبورند برای ادامه ی سیاست تمرکزگرایی خود به راسیسم روی آورند . و این جامعه را متلاشی میکند.