در پی نقد بسیار کوتاهی از

ایرج مصداقی می نویسد : «کیانوش توکلی در نوشته‌ای شریرانه........توکلی که در عوامفریبی و بی‌پرنسیبی هیچ مرزی را باقی نمی‌گذارد .... قصد من پاسخگویی به کیانوش توکلی نیست....هوچی‌گری‌ها توکلی.....علیه نیروهای سیاسی به جاسوسی پرداخته، مسلحانه علیه گروه‌های سیاسی به جنگ پرداختند، به تأیید اعدام‌ها و شکنجه‌ها و اعترافات تلویزیونی پرداختند و دستگیری اعضای گروه‌های سیاسی را جشن گرفتند و اعدام زندانیان سیاسی خوشنام دوران شاه را به خمینی تبریک گفتند...» آ.... وایسا وایسا ... ببینم ما در باره سازمان چریک های فدایی تا قبل از انشعاب سخن می گویم تو پرونده سازمان اکثریت را به میان می کشی! ؛بایستی به جناب مصداقی گفت «موضوع انشا سیب است نه خربزه» جنابعالی در زمان انقلاب ، 18 سال داشتید ، با گرایشات مذهبی و هودار مجاهدین خلق و یک بازیگر سیاسی آن دوران بوده اید لطفا در باره بازیگران سیاسی نگوئید« آنان» رو راست باشید؛ بنویسید «ما» . این روز ها مد شده است بازیگران دیروز برای فرار از مسئولیت خود در زمان انقلاب ، درنقش تاریخ نویس ، ژورنالیست و تحلیلگر ظاهر می شوند . موضوع بررسی فعالیت چریک های فدایی از مقطح سال 57 تا تا بستان 59 است داستان از این قرار بود که قبل از اینکه اکثریت و اقلیت درست شود؛ سازمانی بود بنام «چریک های فدایی خلق ایران» که از همان پیدایش جمهوری آخوندی با این نظام درگیر شد : اولین «رفراندم جمهوری اسلامی اری و یا نه » را تحریم کرد و با شجاعت غیر قابل تصوری ،علیرغم اینکه 98 در صد مردم(از جمله مجاهدین خلق) به جمهوری اسلامی رای داده بودند؛ مقابل مردم و رهبری مستبد خمینی ایستاد. اینکه رهبران حکومت اسلامی از چریک های می خواستند که سلاح هایشان را پس بدهند؛ انان زیر باراین فرمان نرفتند و سلاح هایشان را مخفی تر کردند. دفاتر این سازمان در سراسر ایران غارت شد و صد ها نفر دستگیر و دهها نفر اعدام و یا درگیری ها کشته شدند.این سازمان با اینکه فاقد رهبران با تجربه و تئوریک بود وتنها با احساس سیاسی_ انقلابی ، راه را از چاه تشخیص می دادند. برخلاف نان به نرخ روز خواران سیاسی، حاصر نشدند که زیر بار فرمان رهبری جمهوری اسلامی بروند .در زمان دولت بارزگان به چریک های پیشنهاد شد ه بود که8 معاون وزیر به دولت بارزگان معروفی نمایند که بازهم پست و مقاوم آنان را قلقلک نداد. سازمان چریک های فدایی خلق این پیشنهاد را قبول نکردند . یکی از ویژگی ها ی بارز این سازمان پذیرش حقوق اتنیکی مردمان کرد ، بلوچ ، ترکمن ، ترک بود و بطور پیگیر از حقوق شورای خلق ترکمن که 99 درصد ترکمن ها را پوشش می داد_ دفاع کرد . خلخالی جنایت کار 4 رهبر فدایی ترکمن را در جنگهای شمال اعدام کرد . در کردستان پس از حزب دمکرات وکومله ، با نفوذ ترین سازمان توده ای کردستان بود که رو در روی نیروهای نظامی رزیم اسلامی ایستاد . این سازمان در بلوچستان دارای تشکلات وسیعی بود .استراتزی چریک ها دفاع از حقوق دمکراتیک مردم بود . پیشگام در مدارس و دانشگاهها از دستاوردهای تشکل آنان دفاع می کردند و آنچه به رابط چریک ها و حاکمیت اسلامی بود، مقابله و درگیری سیاسی و نظامی بود و نه پذیرش رهبری خمینی .در فاصله 22 بهمن 57 تا تیر 59 این سازمان چریک ها بود که قهرمانانه در مقابل رزیم اسلامی ایستاد و این نکته ای است کهمصداقی علاقه ای ندارند به آن پرداخته شود . مصداقی آگاهانه از این تاریخ عبور می کند و به جای برسی سازمان چریک های فدایی خلق ایران به بررسی سازمان اکثریت می پردازد به این می گویند حقه بازی سیاسی ؛.... اما دلیل اصلی کینه ورزی ایرج مصداقی داستان دیگری دارد که در کامنت بعدی به آن می پردازم.