کشتارهای وحشتناک و غیرانسانی در ترکیه و آذربایجان و دیگر نقاط دنیا واقعیت‌های تاریخی هستند.
قتل عام ارمنی‌ها در ترکیه، آذربایجانی‌ها در جریان "جیلولوق" و... کشتارهای بیرحمانه در سومقایت، خوجالی و... در جمهوری آذربایجان وقایعی نیستند که بتوان انکارشان کرد.
در مورد ابعاد هر یک از آنها روایت‌های متفاوتی وجود دارند. من شخصا از ابعاد دقیق هیچ یک از اینها مطلع نیستم و تعیین ابعاد آن را به کمیته‌های تحقیق و حقیقت‌یاب که امیدوارم در هر موردی تشکیل شوند، واگذار می‌کنم. آنچه که برای من اهمیت دارد، علاوه بر ابعاد آن، ماهیت غیرانسانی آنهاست.
از نظر من شیوه درست، بویژه در کامنتها، متمرکز کردن بحث بر غیرانسانی بودن همه این کشتارهاست.
طبیعتا در این بحثها می‌توان و لازم است که از اسناد گوناگون، از هر منبعی که باشند، استناد کرد. مهم‌ترین مساله از نگاه من، پذیرش واقعیت همه این کشتارها و روشن کردن
من در آلمان، جایی که زندگی می‌کنم، یاد گرفته‌ام که جنایات را نباید پنهان و یا توجیه کرد. باید آنها را روشن و آشکار در معرض دید همگان قرار داد، زشتی آنها را نشان داد و مرتبا تکرار کرد تا دیگر تکرار نشوند.