رازی گرامی،
من واقعا متاسفم که برخی از هموطنان ما این واقعیت تاریخی را نادیده می‌گیرند و یا می‌خواهند ابعاد آن را کوچکتر جلوه دهند تا از قبح مساله کاسته شود!
همانگونه که نوشتم برای من تعداد کشته شدگان چه 100 هزار باشد و چه یک میلیون(اگرچه هرچه تعداد بیشتر باشد ابعاد آن بزرگتر و تاسف‌انگیزتر است) ماهیت جنایتکارانه آن را از بین نمی‌برد یا حتی "موجه‌تر" نمی‌کند. از نظر من جنایت جنایت است و مرتکبین جنایتکار. حتی اگر پدر و مادر و برادر و خواهر من هم در اینگونه جنایتها دست داشته باشند، برای من ذره‌ای از جنایت بودن و قبیح بودن و غیرانسانی بودن آن نمی‌کاهد و نمی‌توانم آن را توجیه کنم.
حتی مردم ترکیه هم امروز به تدریج متوجه این کشتار فجیع و وسیعترین نسل کشی آغاز قرن بیستم می‌شوند.
همین امروز در استانبول تظاهراتی با شرکت هزاران نفر در "استقلال قالاسی" صورت گرفت و تظاهر کنندگان تا میدان تقسیم
من دست همه آنها را به گرمی می‌فشارم.
امروز صدمین سال این کشتار که به نظر من بجز نسل کشی نمی‌توان نامی بر آن نهاد، در سرتاسر جهان برگزار شد.
اردوغان هم از کشته شدن قربانیان آن زمان اظهار تاسف کرد ولی آن را نسل کشی ندانست، بلکه نتیجه جنگ دانست که از همه طرف کشته شده‌اند.