صحبت از کشتار 1.5 میلیونی

حال این سوال مطرح می شود که پس این 8.5 میلیون ارمنی باقیمانده از کجا آمده اند. ضمن اینکه بسیاری از همان 3.5 میلیون ارمنی ساکن ارمنستان کنونی، مهاجرینی هستند که در همان دوره جنگ جهانی اول از آسیای صغیر به این مناطق مهاجرت کرده اند. نگاهی به تر کیب جمعیتی مناطق مختلف ارمنستان کنونی در پیش از صد سال پیش آشکار می سازد که طبق اسناد معتبر، در آن مناطق اکثریت با ترکان آذری بوده است.
حال جهت رسیدن به حقیقت یک محاسبه ساده می کنیم. جمعیت ایران در صد سال پیش 9 میلیون نفر بوده است که این مقدار در زمان حاضر با توجه به جمعیت موجود رشد 9 برابری داشته است. با لحاظ چنین نسبتی، جمعیت کنونی ارامنه در حال حاضر مقداری کاملا منطقی را نشان می دهد. این مطالب ما را به این نتیجه می رساند که ادعای نسل کشی آنطور که ارامنه و همچنین کسانی که نفعی از این قضیه می برند، بی اساس می باشد. اگر چه نمی توان این موضوع را رد کرد که می توانسته است در این مهاجرت اجباری تعدادی بیگناه هم قربانی شده باشند.
حال اگر هدف از طرح هر ساله چنین ادعایی مسائل انساندوستانه می باشد پس چرا به صدها هزار کشته سوریه و سایر کشورها در سالهای اخیر اتفاق افتاده است، تا این حد پرداخته نمی شود و یا اینکه اگر غربیها نیت خیری دارند و هدفشان صرفا ضربه زدن به ترکیه اوج گرفته نمی باشد، پس چرا مسئولیت خود در قبال مرگ یک سوم جمعیت ایران در خلال جنگ جهانی اول بر اثر قحطی اهدایی خود به مردم بدبخت ایران را به عهده نمی گیرند.
تکلیف کاسه های داغتر از آش داخلی هم که مشخص است. آنها فقط به دنبال ترویج ترک ستیزی در داخل کشور می باشند