جناب یعقوب،
Anonymous
جناب یعقوب،
بنظر میرسد که سبک و انشاء شما برایم زیر نام دیگری آشناست، اما بگذریم!
آنچه مربوط به مدیا ترکیه میشود، باید اذعان کنم که بصورت نسبی با مدیای کشورهای همسایه تفاوتهائی دارد.
5 تا 6 میلیون مردم ترکیه که از قشر پائین جامعه بودند توانستند در پنجاه سال گذشته بعنوان کارگر در کشورهای غربی و مخصوصاً در آلمان کاری کنند. این مهاجرت باعث گسترش ذهن نسبی دمکراسی در میان این افراد شد. اینها هر سال یک بار به ترکیه رفته و برای مدتی که در آنجا میمانند، تفاوت جامعه ترکیه را با جامعه غرب عیناً میبینند. از این کانال هم خود دگرگون شده و همینکه افراد خانواه آنها هرچند کم، ولی تأثیر پذیر میشوند.
ترکیه چندین سال است که تلاش دارد وارد اتحادیه اروپا شود و برای این مقصود از هیچ پشتک و واروئی دریغ نکرد تا شاید بتواند با اجرای قوانین نیمبند، خود را جا بزند.
ولی اروپائیان، چه خوب و یا چه بد، اخلاق و روش دولتمداران ترکیه را شناخته اند و گول اقتصاد نیمبند آنرا نیز نمیخورند. برای آنها دیپلماسی و دیالگ، چه مرموزانه وچه سازنده و باز، حرف نخست را میزند. در صورتیکه دولتمردان ترکیه اگر تقاضای آنها جواب رد بگیرد با تهمت و فحاشی، با چهرهای خشن سعی در برآورد خواسته های خود دارند.
ولی آنچه مربوط به سند قتل عام ارامنه میشود، باید بگویم در ترکیه ائی که رهبران سیاسی اش در فسا مالی شنا میکنند و با قدرت در پی گم و گور کردن اسناد فساد مالی خودشان هستند، چگونه میتوان از اسناد قتل عام آن دروان سخنی گفت؟ و از همه اینها گذشته در اینجا کمیت قتل یا تعداد قربانیان مطرح نیست بلکه کیفیت آن زیر نظر است.
ولی آنچه مربوط به سند قتل عام ارامنه میشود، باید بگویم در ترکیه ائی که رهبران سیاسی اش در فسا مالی شنا میکنند و با قدرت در پی گم و گور کردن اسناد فساد مالی خودشان هستند، چگونه میتوان از اسناد قتل عام آن دروان سخنی گفت؟ و از همه اینها گذشته در اینجا کمیت قتل یا تعداد قربانیان مطرح نیست بلکه کیفیت آن زیر نظر است.