آقای اقبالی با نهایت تاسف
Anonymous
آقای اقبالی با نهایت تاسف باید ذکر کرد که افکاری که در نوشته های شما بچشم میخورد چهرۀ بنیادگرایی دارد. بنده بر خلاف خیلی از متفکران آنچان مدعی علم نیستم ولی مدعی آزاد بودن هستم. آزادی از بندهایی که مرا به فردوسی و بابک و حافظ و گورش و سایران قل و بند زده.
شخصی را میشناختم که رفیق روانشناسی داشت که در یک کار پروژۀ دانشگاهی پدیدۀ "ایدیپ یا ایدیپوس" غرب را با شرق از دیدگاه روانشناختی مورد مطالعه قرار داده بود. در این نوشته رفیق روانشناس ادیپوس غرب که، سمبل نواندیشی و نوآوری بود را که خواهان نگرش به آینده بود، پدر خود را میکشد ولی در افسانۀ ایرانی رستم حافظ وجود یک ساختار بود و سهراب ادیپوس شرق که نیروی چالشگر با خواست به تغییرات سنت و عادت بود باید بدست حافظ وجود به قتل میرسید. در آن جامعه ای که فردوسی پرستان
و بابک پرستا، کوروش پرستان که ، برای رهایی از آثار دین اسلام، نه به نو آوری بلکه به آیین و سمبل های زرتشت رو میآورند امکان نونگری، نو اندیشی، نوآوری نمیتواند وجود داشته باشد. اگر نوآوری هم بوجود آید بطور عمّ در دفاع و تداوم و قوای ساختار بنیادین است.
آقای اقبالی هر چقدر شما ادعای عکس را پیش بکشید کلماتتان بیان میکند که شما و نوشته های این محقق فرهیخته که زحمات فراوان کشیده و تحیقات جانفرسایی کرده اند نشان میدهد که شما و شماها رستمهای این زمان هستید.
آنچه که جلب توجه میکند اتهاماتی که، رستم ها با خنجر هایشان بر پیکر نیرویی که، در جهت روشنگری، وارد میکنند، است.
و در این میان نیروی تورکها و عربها بیشترین فعالیت ها را نشان میدهند. ناتوانان غیر از اتهامات پا پانی یه سهراب های زمان کار دیگری نمیتوانند بکنند.
بنده خوب میدانم که در کشور ایران زندگی نخواهم کرد ولی شما که اینچنین سینۀ خود را خنجر رستمیتان میچاکید خواهش میکنم شما و همۀ کسانی که از نوآوری میترسند فقط و فقط 10 مورد مثبت از میراث فرهنگ 7000 سالۀ آن کشور مقدس را معرفی کنید که این نمک نشناسان تورک و عرب بدانند که زندگی مجزا از چهارچوب مرزی ایران این نمک نشناسان را به فرتۀ گدایی و
گرسنگی خواهد کشید و شما بعنوان نیروی خوش نیت و مسؤل نمیتوانید متحمل نظارۀ این بدتختی باشید. همچنان که شما ها در دفاع از مردم کوبانی، ارامنه، مردم افغانستان، عراق و یمن احساس مسؤلیت کردید.
لطفأ فقط 10 مورد مثبت از آن کشور تاریخی را فراموش نکنید. بیصبرانه منتظر هستم تا نظر بعدی
آقای اقبالی هر چقدر شما ادعای عکس را پیش بکشید کلماتتان بیان میکند که شما و نوشته های این محقق فرهیخته که زحمات فراوان کشیده و تحیقات جانفرسایی کرده اند نشان میدهد که شما و شماها رستمهای این زمان هستید.
آنچه که جلب توجه میکند اتهاماتی که، رستم ها با خنجر هایشان بر پیکر نیرویی که، در جهت روشنگری، وارد میکنند، است.
و در این میان نیروی تورکها و عربها بیشترین فعالیت ها را نشان میدهند. ناتوانان غیر از اتهامات پا پانی یه سهراب های زمان کار دیگری نمیتوانند بکنند.
بنده خوب میدانم که در کشور ایران زندگی نخواهم کرد ولی شما که اینچنین سینۀ خود را خنجر رستمیتان میچاکید خواهش میکنم شما و همۀ کسانی که از نوآوری میترسند فقط و فقط 10 مورد مثبت از میراث فرهنگ 7000 سالۀ آن کشور مقدس را معرفی کنید که این نمک نشناسان تورک و عرب بدانند که زندگی مجزا از چهارچوب مرزی ایران این نمک نشناسان را به فرتۀ گدایی و
گرسنگی خواهد کشید و شما بعنوان نیروی خوش نیت و مسؤل نمیتوانید متحمل نظارۀ این بدتختی باشید. همچنان که شما ها در دفاع از مردم کوبانی، ارامنه، مردم افغانستان، عراق و یمن احساس مسؤلیت کردید.
لطفأ فقط 10 مورد مثبت از آن کشور تاریخی را فراموش نکنید. بیصبرانه منتظر هستم تا نظر بعدی