Skip to main content

فنومن منفی» در مبارزه ی سیاسی

فنومن منفی» در مبارزه ی سیاسی
آ. ائلیار

فنومن منفی» در مبارزه ی سیاسی
با انقلاب نسل جوان سیل آسا برای تغییر زندگی با آرزوی بهترشدن آن به انقلاب روی آورد. درپی حاکمیت اختناق و کشتار ، بخشی از مبارزان سیاسی به علت «کم سنی،کم تجربگی،نشناختن ماهیت حکومت جدید» ، در زندگی سیاسی شان با نشانه های منفی روبرو شدند. و این باید برای بخش باتجربه ی اپوزیسیون قابل درک باشد. که این «پدیده ی منفی» طبیعی بود .
تصور عدم آن غیر طبیعی ست.
پرسش این است که با این «فنومن منفی» -از قبیل توابی-لودادن رفیق-تیرخلاص زن-همکاری با بازجویان و غیره- چگونه باید برخورد کرد؟ مثل متد حکومت که از این فنومن برای نابودی فرد سیاسی سوءاستفاده میکند یا اینکه با متد دیگر و جور دیگر هم میشود برخورد کرد.
فکر میکنم رفتن به متد راه حکومت خطاست. متد درستی وجود دارد. «افشاگری-اعتراف گیری» متد غلط و ضد انسانی ست

متد درست «به حال خود گذاشتن آنها- تقویت روحیه و آگاهی، جهت مبارزه با حکومت ست که اینان را تبدیل به قربانی» نموده است.تبدیل به «گروگان و زخمی» کرده است. باید کمکشان کرد اگر خواستند و میتوانند با حکومت مبارزه کنند. در غیر این صورت باید به حال خودشان گذاشت.
مبارزه با حکومت کار بسیار مشکلی ست. ممکن است در کنار زندان و اعدام ، همه ی این فنومن های منفی را هم بار آدم کنند.
برخورد نباید «نابودی و حذف» این اشخاص باشد . بل باید در جهت «یافتن سلامتی و شرکت درمبارزه باشد. زخمهای اینان باید بهبود یابد و اگر توانستند بهتر است دوباره به مبارزه ی سالم بپیوندند.
جنایتکار را نباید نابود کرد باید کمک نمود به زندگی سالم برگردد. افشاگری و اعتراف گیری نابودی اوست. هیچ مبارز سیاسی عاقل زخمیان ضفوف خود را نابود نمی کند. بل کمک میکند بهبود یابند و به صف مبارزه ملحق شوند.