"برخورد نباید «نابودی و حذف»

حالا اگر فرد مزبور (مثلا همان جنایتکاری ! که نباایدش از بین برد و نابود کرد ) به هیچ عنوان مسوولیت هیچ کدام از اعمال خود را بر عهده نگرفت و ته ادعای قهرمانی و پهلوانی و رهبریت مبارزه و از این قبیل را نمود ،چاره چیست؟ بجز افشاگری ؟بجز روشنگری اذهان عمومی؟ تا دوباره به افراد ضعیف و پر ادعا باور و اعتماد نشود و حرف هر مدعی فقط به اعتبار نام یک سازمان ویا مبارزه برای حق پذیرفته نگردد .
در این اوضاع و احوال که هر کسی دکانی را گشوده و یا دکانی را باز نگه داشته تا با فریب خلق، امت، ملت ،مردم ویا جامعه برای منافع خود یا منظور بیگانه و یا مقاصد رژیم آب را گل آلود کند و نگذارد که مردم سره از ناسره باز شناسند ،باید به هوش و گوش بود و قدردان امثال مصداقی بود که با روشنگریهای خود سلامت سیاسی را به این ورطه هول و بیماری باز گرداند . صد البته موآفقم که هر کس از در حقیقت در آید وز زبان به روشن کردن عملکرد خود بگشاید باید از نهایت همدردی و محبت انسانی دیگران برخوردار شود ولی سزاواری و شایستگی این همدردی و محبت انسانی فقط از راه بازگوی و روشنگری واقعیتها ،تمام واقعیت و هیچ چیز بجا واقعیت به دست میآیند . فکر میکنم که مردم استحقاق شنیدن واقعیت را دارند . کتمان حقیقت از طریق انکار و حاشای واقعیت ظلم به قربانیان این دوران سیاه و نیز مردم و تاریخ است .
انسان نمیتواند و نباید انتخابی و موردی انسانیت به خرج بدهد ، اگر چنین کند تفاوتی با رژیم ندارد ،آنان نیز در مورد دوستان خود سخاوت و گذشت و بزرگواری (از جیب ملت ) به خرج میدهند ولی در موردی که به نفع شان نباشد بجز رذالت وشقاوت و کینه و بی رسمی از خود ننمایند . تکلیف قربانیان را بیز روشن کنید . از مردمی که شجاعت نگریستن در آینه اعمال خود را ندارند، مبارز در نمی اید اینها فقط به کار سیاهی لشگر و صحنه آرایی سیاسی میایند و بس ،نه خدمت خلق و بهبود وضعیت انسان .
در خاتمه تشکر میکنم که در مقاله تان ا زدرج و ترجمه !اصطلاحات من درآوردی و خودساخته خودداری کردید .