گفتن خر، پدر سوخته و ترک خر و

گفتن خر، پدر سوخته و ترک خر و از این دست خوشنمکیهای سرد وبیاندازه فرهنگ تهی، تنها و تنها توهین به مردم ترک کشور است. واردکردن اینگونه لجنواژه ها در ترانه سرایی، بینمکی و ولنگاری در هنر است.
هیچ قوم و یا ملتی از شنیدن آن خنده اش نمیگیرد. گرچه گروهی از کامنت نویسان ترک ستا، پا را از گلیم خود فراتر گذاشته و در یکی از کامنتها، فارسها را دچار نقص کروموزمی خوانده، اما خواندن ترانه هایی از این دست هیچ توجیهی ندارد.
پیشنهاد من،، تشکیل یک کامپاین ضد این ترانه و درخواست بیرون آوردن آن از روی اینترنت است.