1

آقای محترم! پُر گویی و پَریشان نویسی شما ، برایم راز سر به مُهری نیست. این واقعیت هم که، آدم پُرگو، خواه ناخوا، رشته ی کلام از دستش در می‌رود و به پریشانگویی می افتد( به گمانم) کمتر جای چُون و چرا دارد. با این همه، هیچ تصور نمی‌کردم، با آن همه ادعای «ادب » و « آداب» دانی، این همه نسنجیده و بیراه بنویسید.
از آنجاکه پاسخ به همه ی بخش های کامنت تان، نه ضروری است و نه در حوصله تنگ بخش « اظهار نظر» ، تنها به چند مورد از آن می پردازم :

۱ – ایل یار می نویسد : « معنی سخن کامنت نویس ظاهر عبارات نیست-به خصوص با «کسره زیر فعل- و بی پرده» . منتشر کننده به حق واکنش نشان داده است.»

پاسخ : انصافاً، خودتان فهمیدید که چه گفتید؟ می پرسم، شما با کدام علم غیب، باطن «عبارات» مرا خواندید؟ به علاوه، در «کسره زیر فعل- و بی پرده» ، چه رمز و رازی وجود دارد که بر من معلوم نیست و بر شما و ( به ادعای شما) بر « منتشر کننده» ( که خانم ترابی باشد) معلوم است؟

۲ – ایل یار می نویسد : «مهر وطن گزیدنِ بی پرده اش خوشست» ؛ معنی املایی دارد- و معنی «القایی». کامنت نویس زیر پوشش املایی معنی القایی را مخفی کرده و میرساند. منتشرکننده اهل قلم است و معنی القایی را به درستی «سکسی» نامیده است.»

پاسخ : با توجه به کشف ادبی آقای ایل یار ، هر متن « ادبی » ، دو معنی دارد: یکی ، « املایی » و دیگری« القایی»!
من توجه علمای علم هرمنوتیک را ، به این شیوه ی نوین «تأویل متن» جلب می‌کنم.آقای بابک احمدی هم ،در چاپ بعدی کتاب « ساختار و تأویل متن» ، حتماً فصلی را به کشفیات « هرمنوتیکی» آقای ایل یار اختصاص دهد!
با اینهمه،کاش آقای ایل یار، یک بار «معنای املایی» و یک بار « معنای القایی » « مهر وطن گزیدن بی پرده اش خوشست » را می نوشتند، تا جنبه ی « سکسیستی » اش ، بر من و کاربران دیگر آشکار می شد!

۳ – ایل یار می نویسد : « عبارت « مهر وطن گزیده ای گزیده بی پرده اش خوش است» نیز دو معنی املایی و القایی دارد. و تعیین کننده معنی القایی ست و نه املایی. اینها نیرنگ بازیهای سخن است که اهل قلم میدانند. »

پاسخ : من منظور آقای ایل یار ، از عبارت « مهر وطن گزیده ای گزیده بی پرده اش خوش است» را متوجه نشدم ، که حکماً، ناشی از کم سوادی من است!
معذالک، کاش آقای ایل یار ( که اهل قلم است و نیرنگ بازیهای سخن را می‌داند !) در اینجا هم به دو معنای « املایی » و « القایی » متن اشاره می‌کرد. تا اولاً - « نیرنگ بازی‌های» من ، بر کاربران و مسئول بخش کامنت ها معلوم شود ! و ثانیاً -کسی تهمت پریشانگویی به آقای ایل یار نزند!

۴ ـ ایل یار می‌نویسد : « کامنت نویس به جای املاء از «صدا» برای گفتن سخن «سکسی» استفاده کرده است» .

پاسخ : من تا حال گمان می‌کردم که مشکل بدفهمی آن « بیت» ،فقط به دو معنای مختلف « املایی » و « القایی » متن برمی‌گردد. حالا یواش ، یواش متوجه می‌شوم که من ( ناخوندآگاه ) به قصد« سخن گفتن سکسی » ، « به جای املا، از «صدا» استفاده کرده‌ام!!
در‌واقع ، کامنت من ( یعنی آن تک بیت فتنه گر ! ) بی آنکه خودم بدانم و مسئولین سایت هم متوجه شوند ، «فایل صوتی» بود ! و آن کامنت= فایل صوتی ، پر از « آواهای سکسی» بود!!

۵ – ایل یار می‌نویسد : « اعتراض انتشاردهنده نشانه ی دریافت «خشونت» از سوی کامنت نویس است.»

پاسخ : خدا آخر و عاقبت مرا به خیر کند!
مسؤول محترم بخش کامنت ها !
لطفاً ، قلم را از دست آقای ایل یار بگیرید که اگر اوضاع به همین نحو پیش رود، به زمینه سازی ، برای ترور ِ ادبی خانم هایده ترابی متهم می‌شوم!