ازنظر من ضروری ست « فعالان آذربایجانی حامی حقوق بشر» شرایط موجود در مهاباد را که بخاطر حادثه ی «فریناز خسروانی» پدید آمده بررسی کنند و ببینند آیا می توانند به طریقی حمایت خود را برای احقاق حقوق خانواده ی این قربانی ستم
و تجاوز و دیکتاتوری نشان دهند یا نه. فعالان آذربایجان لازم است درمواقع ضروری همسبتگی خود را با مردم ستمدیده ی کرد نشان دهند. این قدمها در ادامه می تواند به حمایت متقابل تبدیل شود و دیوار دوری در مبارزه ی مشترک بین کرد و آذربایجان فرومی ریزد. ازنظرمن بهتر است آذربایجان مثل همیشه دراین کارها پیش قدم شود. آذربایجان باید نشان دهد نه تنها حقوق خود را می خواهد بلکه از حقوق ضایع شده ی مردم کرد نیز دفاع میکند. درواقعیت این حقوقها یکی هستند . حقوق انسان. رفع تبعیض .
آذربایجان درمواقع لازم و ممکن باید نشان دهد از حقوق ستمدیدگان درهمه ی نقاط ایران، بدون توجه به ملیت دفاع میکند.
آذربایجان باید بکوشد پیشرو حرکات و اعتراضات اجتماعی درایران باشد و توانست آنها را سازمازماندهی کند. و حرکت مشترک را تدارک ببیند. پیروزی آذربایجان دراین استراتژی مبارزاتی ست. ایده ی درست این استراتژی چنین است:
دردیم انسان دردی (دیر) -حقوقومو-ایستیره م.
درد من درد انسان است- حقوقم را میخواهم.
ائویم دی مملکتین هریئری-ائویمده حقوقومو ایستیره م.
همه جای مملکت خانه ی من است- درخانه ام حقوقم را میخواهم.