استخانلوی عزیز، متاسفانه

استخانلوی عزیز، متاسفانه تاریخ به صورتی که ما میخواهیم پیش نمی رود. می ترسم این آقایان مردم را با خود همراه کنند اگر تاکنون نکرده باشند. در این شکی ندارم. چون بسیار بیش از ما فعال و کوشا هستند و به دنبال یک هدف مشخص اند. ما حداکثر می توانیم از همین حرفهای شما بزنیم یا شعر وطنی بسراییم و از اینان گله گزاری کنیم. مخالفان آنان همش گله می کنند، اما آنان می تازند، چنان که در گذشته تاخته اند و اگر ما را ترک زبان نکنند دست کم از ما جدا خواهند شد. میترسم ما بمانیم و مرکز خشک و بی آب و علف این سرزمین.