Skip to main content

آقایان سیاوش و نگرش؛ مقصود من

آقایان سیاوش و نگرش؛ مقصود من
یونس شاملی

آقایان سیاوش و نگرش؛ مقصود من از نشان دادن مشکلات نوشتاری در زبان فارسی، نه به قصد توجیه خطای تایپی خودم، بلکه برای برخورد با کامئنی بود که با نام "انصاف" نوشته شده بود و در آنجا خطای تایپی و حتی املایی دستاویز اهانت و تهمت قرار گرفته بود. از سوی دیگر همین کامئنت های شما به همراه آنچیزیکه من در خصوص زبان نوشتاری فارسی به آن پرداخته ایم نشانه آشکاری از مشکلات بسیار جدی در زبان نوشتاری فارسی است. این مشکل البته کشف بنده نیست، بلکه از یک قرن پیش درباره اشکالات زبان نوشتاری فارسی در میان است. این مباحث خود نشان میدهد که زبان نوشتاری فارسی حداقل در سطوح حروف زبان فارسی به یک رفرم بسیار مهم نیاز دارد. رفرم در خط فارسی و یا حروف نوشتاری زبان فارسی موضوع جدل نیست، موضوع یک مشکل بسیار جدی در این زبان است. البته برای اینکه سوءتفاهم پیش نیاد بایستی یاداور شوم که اینگونه رفرما در تمامی زبانها و به

اشکال مختلف انجام گرفته و میگیرد. در زبان ترکی هم این رفرم ها به انحای مختلف انجام گرفته است. در اوایل قرم گذشته و بعد از تاسیس اولین جمهوری آذربایجان، رفرم زبانی در تغییر حروف از عربی به لاتین صورت واقعیت گرفت و از آن پس زبان ترکی در آذربایجان با تکیه بر حروف تعیین شده و برگرفته از لاتین تحریر شد. این رفرم چندین سال بعد در ترکیه نیز تحت عنون "انقلاب زبانی" صورت پذیرفت و در آنجا هم حروف و هم بعضی از آواهای دستخوش رفرم زبانی شدند. اما زبان فارسی با تمامی توصیه های ائلیت ادبی آن هنوز منتظر آن رفرم موعود است.