افقانستان, لیبی, عراق و غیره بایستی از طالبان, قذافی و صدام عبور می گردند . مردم این کشورها به تنهائی قادر به این کار نمی بودند چرا که جامعه جهانی در ساختار این حکومتها بر خلاف زمان شاه و یا مصر و تونس نقشی نداشتند که بتوانند آنرا از درون تضعیف کرده و انتقال قدرت آرامتری را رقم بزنند. کهریزکیان, اسد و حکومتهائی که به هیچ عنوان جوابگو نیستند از کشتار ملیونی قبل از سقوط ابائی نخواهند داشت. وضعیت پس از سقوط این حکومتها به درایت مردم آن بستگی دارد که اگر در مرزبندی دینی خود را کرفتار کنند و یا از تقدس مرزهائی سیاسی بجای اراده انسانها آویزان شوند همانی می شود که می بینیم. از پیشرفت افغانستان کافیست اشاره کرد که در حال حاضر 3 ملیون دختر دانش آموز در مدارس تحصیل میکنند که طالبان خانه نشینشان کرده بود. حکومت سکولار افغانستن و رعایت حداقل حقوق اقلیتها خود نیز داستان موفقیت دیگریست.
تحویل موشکهای پدافند اس300 به ایران احتمالن با توافق روسیه با اسرائیل و امریکا صورت میگیرد چراکه ظاهرن اسرئیلها موفق به ساختن سیستم مختل سازی ان شده اند. روسیه با گرفتاری که در اوکرائین برای خود درست کرده قادر نیست با غرب در ایران سرشاخ شود.
تصور اصلاحات و یا کذر مسالمت امیز از سیستم اسلامی-فارسی در ایرانی که هرگز فرهنگ دیالوگ و تغییر قدرت بشیوه دموکراتیک نداشته رویائی بیش نیست.