دوستان... پان فارسیسم نه اهل

شناور در رودخانه می افتد. زود لباسها را در آورده به رودخانه می پَرَد تا پوستین را به بیرون بکشد.. هرچه تقلّا میکرد نمی توانست پوستین را به بیرون بکشد. دوستانش که در کنار رودخانه شاهد تقّلای زیاد ولی بی مورد این پوستین دوز بودند, فریاد کشیدند که (( پوستین را ول کن ..بیا بیرون.. بی خود خودت را بیشتر از این به زحمت نیانداز)).. پوستین دوز که دیگر خیلی خسته شده بود با فریاد جواب می دهد که (( من پوستین را ول میکنم ولی پوستین مرا ول نمیکند))... نگو که پوستین دوز گرفتار یک خرس شده بود... الان ما ترک ها را این آقایون ول نمیکنند.. بیش از 80 سال ما را تحقیر کردند و میکنند . من و اجداد مرا تنها بخاطر ترک بودن , آدم حساب نکرند و نمی کنند تازه انتظار هم دارند که باهم همزیستی مسالمت آمیز هم داشته باشیم..نمی دانم که چرا این آقایون نمی خواهند بفهمند که در طول تاریخ , طلاق های سیاسی همیشه بوده و خواهد بود...