آقای حمید... موقعی که تازه به

ناتوان بودن زبان فارسی در دنیای متحرک تکنولوژی امروزی چیزی انتشار نمی یابد..چرا انگلیسی زبان مشترک ایرانیان نباشد. همه چسبیدند به زبان (( آذری ایرانی )) و به ما می خواهند با زور به قبولانند که ( حرف همین حرف است) . بقول ما ترک ها « یئسن ده بودی یئمه سن ده بودی .. بخوری هم این است , نخوری هم این است» . امیدوارم آقای کاوه جویا مقاله ای دیگری در باره زبان های دیگر به چاپ برسانند. چون ترک ها در ایران و یا چه در خارج از کشور , امروز بخاطر رشد آگاهی سیاسی می دانند منافع ملیشان در کجاست. ما ترک ها به قیّم احتاج نداریم.و در پایان به آن دسته از کسانی که ما ترک ها را در خارج از کشور محکوم به ( خوردن بوقلمون های سرخ کرده همرا با نوشیدن شامپایان های فرانسوی و ویسکی های اسکاتلندی و........ بدون اینکه دست مان به داس و چکش بخورد , می کنند ) خوب بدانند که ما مشتاقانه منتظر زنگ تلفنی هستیم که در وقت معیّن , به وطنمان یعنی آزربایجان, بازگشته و وضایف ملی را با جان و دل انجام خواهیم داد... We will answer the call