آقای آذربآیجان گرامی!

جغرافیای موسوم به جهنم ایران نیز، از جو بلبشوی آن زمان و نبرد ایدئولژیک علیه یکدیگر مبرا نبودند، و درتجزیه و تحلیل ماهیت رژیم مافیای اسلامی دچاراشباهات فاحش سیاسی شدند که تا امروز دگنگ آنرا میخورند. نمونه چنین سیاستی، شعارهای خنده دار حزب توده بود که بر در و دیوارها مینوشتند: " سپاه پاسداران را به سلاح سنگین مجهز کنید!" و یا شعار تمسخر آمیز سازمان اکثریت در یاد تان هست؟ میگفتند: " وحدت و مبارزه علیه رژیم اسلامی". میخواستند از طرفی با رژیم همکاری بکنند، از طرف دیگرمبارزه! بلاخره معلوم نشد دارند همکاری میکنند، یا مبارزه؟ ما که مبارزه ای از آنان ندیدیم. در صورتیکه رژیم مافیای اسلامی تهران، از همان قدم اول با طرح شعار " نه شرقی نه غربی، جمهوری مافیای اسلامی" در صدد ریشه کن کردن تمام سازمانهای مخالف رژیم بود. و همه را نیز سرکوب کرد. اکنون تمام این شکستها و اشتباهات سیاسی احزاب و سازمانهای ملل مختلف جغرافیای موسوم به جهنم ایران را، فقط بحساب مردم و رهبران سیاسی آذربایجان گذاشتن از منطق بدور است.