امیر حسین فطانت را( که خود،

امیر حسین فطانت را( که خود، قربانی نا آگاهی از شرایط زمان است )منبع حقیر ساواک نامیدن نه جامع و کامل است و نه مانع . فکر میکنم که داستان و تاریخ فطانت آنقدر مهم و پیچیده هست که نباید سرسرکی با یک اتهام و محکومیت سریع از آن گذشت ولی اتهامی نادرست از این دست به مصداقی برای ساکت کردن او اصلا موجه نیست و جای پاسخ به سوالات و اتهامات او به این طایفه را نمیگیرد . در یک کلام به تصور من مصداقی میخواهد بگوید که: تا خوب نشیم خوب نمیشه ! و دقیقا به دنبال احیای همان اخلاق گمشده ایست که فطانت دردرازی یک عمر در سیاست مفقودش یافته .مصداقی هم ،مثل فطانت از کسی نمیترسد البته به دلیلی متفاوت ! فطانت نمیترسد چون چیز دیگری برای باخت ندارد (بجز آرزوی اینکه به درستی فهمیده و درک شود و از پنجره نگاه او عمق برملا نشده آن تراژدی و آن توطئه بزرگ ، بر مردم و تاریخ ایران روشن شود) . مصداقی هم نمیترسد و از سر پیمان