Skip to main content

«داغداغان و دست گرگ»: در

«داغداغان و دست گرگ»: در
آ. ائلیار

«داغداغان و دست گرگ»: در اورمیه، برسر راه دریاچه ، منطقه ای هست به نام «حاجی پیلی pili»، یک امامزاده هم آنجاست. در گذشته- حدود سالهای 1337- پیر زنی در حاجی پیلی ساکن بود که با «داغدان» و «دست گرگ» و ابزار دیگر، بیماران را داغ میکرد که بهبود یابند.
گروه-گروه مردم به سوی این خانم و امامزاده رهسپار میشدند. در حقیقت او جای «پزشک کودکان» را گرفته بود.
تکه ی چوب کوچکی از «درخت داغداغان» در خانه ها هم بود که بچه های « از ترس یکه خورده : دیسکسیننdiskinən» را برای بازیافتن سلامتی داغ میکردنذ.

«قوچهای سنگی» هم در چند نقطه ی مختلف شهر بود که کودکان مریض را از زیر آنها عبور میدادند که بهبود یابند.
شکستن درختان عموما و بخصوص برخی «درختان مقدس» در آذربایجان هم از نظر اعتقادی ممنوع ست. در کل بنا به دلایلی که نویسنده ی این مطلب توضیح داده است.

البته « آب و آتش» نیز هاله ی تقدس داشتند. و برای کودکان « شاشیدن - تف کردن - فحش دادن» به آنها از نظر تربیتی ممنوع بود.