Skip to main content

احد عزیز/ اگر بخواهم بصورت

احد عزیز/ اگر بخواهم بصورت
کیانوش توکلی

احد عزیز/ اگر بخواهم بصورت پاراگرف ، پاراگراف در باره نوشته ات قضاوت کنم ،می شود با همه ی پارگراف ها بطور مجزا موافق بود ولی مجموعه پاراگراف ها را بصورت مقاله که نگاه کنیم ، کمبود هایی را می شود در آن پیدا کرد:1_ نقش وزن داخل و خارج بعبارت دیگر نقش خارج برجسته تراز داخل کشور بنظر می رسد2_در خارج از کشورعموما از خط مشی سرنگونی پیروی می کنند در حالی که در داخل مخالفین از راههای قانونی و اصلاحات را جستجو می کنند(آنان خود به دو دسته تقسیم می شوند : کسانی که به جمهوری اسلامی باوردارند و دسته دیگر بر این باورند که بطور تاکتیکی بایستی رفت پشت دو لت روحانی و از ان طریق زیر اب رهبر را زد و مخالفت قانونی را به یک جنبش وسیع توده ای علیه دیکتاتوری خامنه ای تبدیل کرد و در مرحله بعدی تغییر نظام را با انتخابات ازاد پیش برد )3_در نوشته شما باندازه کافی به تحولات خاورمیانه توجه نشده است.

درزمینه سیاست خارجی جمهوری اسلامی و نگاههای استراتژیک درون نظام؛ دو استراتژی وجود دارد . سپاه و خامنه ای بدنبال این هستند که برای «امنیت ملی »خود نیاز دارند که «هلال شیعه» را سازماندهی نمایند ولی خط دولت حسن روحانی بنظر می رسد که مدل « دولت اردوغان» را دنبال می کند که با کارهای فرهنگی _مذهبی ، سیاسی و توسعه اقتصادی ، به مدلی برای کشورهای منطقه مبدل شود. در این ارتباط نقش توافق هسته ای، سرنوشت ساز خواهد بود. شکست آن ،خط خامنه ای پیش خواهد برد بود وجنگ با عربستان و اسرائیل قطعی خواهد شد و پیروزی مذاکرات هسته ای ؛ پیروزی «خط » دولت روحانی خواهد بود.