Skip to main content

عیوض گرامی،

عیوض گرامی،
اژدر بهنام

عیوض گرامی،
اشتباه نکنید! در این ستمی که بر ما می‌رود، نه زبان فارسی نقشی دارد و نه مردم فارسی زبان.این سیاست حاکمان است که با این ایده که می‌توان با یک ملت – یک زبان، تمامیت ارضی ایران را حفظ کرد، به این شیوه‌ها دست می‌زنند.
من هم با شما موافقم که اسلام نقشی اساسی در سرنوشت کشورمان داشته است و دارد و همچنان خواهد داشت. مساله به هیچوجه به چریک و توده‌ای و فرقه‌ای هم ربطی ندارد. این مشکل پیش از آنها هم وجود داشته است. این سیاست از زمان رضاشاه آغاز شده و در آن زمان هیچ یک از این جریانات وجود نداشته‌اند.
من نه مشکلی با زبان فارسی دارم و نه با مردم فارسی زبان. اتفاقا مشکل من با رژیم حاکم است که این سیاست را پیش می‌برد. متاسفانه بسیاری از سازمانهای سیاسی اپوزیسیون هم، دانسته یا ندانسته در همین راه گام برمی‌دارند. اگر این ستمها برکنده شوند، اگر هر کسی بتواند

اگر هر کسی بتواند خود را آنچنانچه می‌خواهد تعریف کند، دیگر جایی برای دشمنی‌ها و نفرت‌های قومی و ملی باقی نخواهد ماند. طبیعی و در ضمن تاسف‌بار است که عده‌ای می‌توانند از شرایط موجود برای ایجاد کینه و نفرت از فارسی زبانان استفاده کنند.
شما تصور کنید که دمکراسی و سکولاریسم در کشور ما حاکم شود و مردم بتوانند شیوه زندگی خود را، خودشان تعیین کنند. دین هم از حکومت جدا شود و دیگر کسی شاهد تدریس دین و قرآن در مدارس نباشد. آنگاه شما آزاد خواهید بود که نیایش خودتان را به هر زبانی که دوست داشتید انجام دهید و یا اگر نخواستید، هیچ نیایشی نکنید!