در ضمن، اطلاق «فارسی میانه»

در ضمن، اطلاق «فارسی میانه» به زبان پهلوی (فهلوی به عربی) چندان دقیق نیست. زیرا زبان دری (یا فارسی دری) به رغم خویشاوندی‌ اش با فهلوی از دل این زبان بیرون نیامده است. در این باره، مطالعات زیادی صورت گرفته است. هم به توسط زبان شناسان غربی و هم خود ایرانی ها. در نوشته‌هایی که به زبان پهلوی باقی مانده، از این زبان زیر عنوان «پارسیگ» یاد شده است. نخستین بار کارل هرمان زالمان، نام فارسی میانه را برای نامیدن زبان پارسیگ یا پهلوی یا فهلوی به کار برده است.