آذربایجان از سمت دو جریان

جمله شما که میگوید من هم عربم هم کرد هم فارس و هم ارمنی تخیلاتی است که جز چند نویسنده چپ محدود در تاریخ عالم کسی چنین ادعای نکرده است. این جملات کاملا برعکس به جای خاتمه دادن به اختلافات اتش ان را بیشتر میکند. چرا که در مورد چیزی که معلوم نیست هر کسی دخالت خواهد کرد و خود را در مقام اظهار نظر خواهد دید و چیزی حل نخواهد شد.

صحبت شما مانند این است که چون درصدی از زبان فارسی عربی است کسی بگوید من عرب هم هستم و اگر فردا پس فردا کلمه چینی وارد زبان فارسی شد لابد ما چینی هم هستیم. اینها جملاتی است که از فرط بی مسئولیتی و بی دقتی و بی خیالی در حال انفجارند ترس من از این است که ملت را هم همراه خود منفجر کنند.

یونانیان 600 سال تحت تسلط عثمانی بودند من هیچ یونانی را ندیدم که بگوید من ترکم. هر چند که یونانیان در این مدت تاثیرات فرهنگی زیادی از عثمانیان دریافت کردند. این نوع ادعا ها فقط مخصوص شما است.



اگر درست به یاد داشته باشم به گفته سازمان یونسکو هر دو روز یکبار یک زبان در دنیا نابود میشود. زبان ما هم از بین رفته است زبان فقط یک بعد کوچک از فرهنگ است نه همه ان این دلیل نمیشود که من خود را فارس و یا ترک بدانم من اذری هستم و اذریها در عین رابطه با فرهنگهای مختلف دنیا و تاثیر پذیری از انها اذری هستند و فرهنگ اذربایجان منحصر به فرد است.

جرات داشته باشید و منحصر به فرد بودن فرهنگ و مردم خود را قبول کنید و مسئولیت حفظ ان را بدون کم کاست بر عهده بگیرید.
موسیقی اذربایجان در عین ارتباط با موسیقی کلی موجود در ایران منحصر به فرد است و خواص خودش را دارد. تاریخش هم چنین است. غذاها ، رقصهای ما منحصر بفردند. جغرافیای زیبای ما. فرهنگ که فقط زبان نیست.
ما باید لایق فرهنگ بزرگ و تاریخ پر افتخار اذربایجان باشیم. من در کتاب توفان بر فراز قفقاز می خواندم که بلشویکها جمهوری اذربایجان ، جمهوری ارمنستان و گرجستان را گرفتند و انزلی و گیلان در داخل خاک ایران را هم اشغال کردند تمام مقامات ایران با خانوادههای خود شمال کشور را ترک کردند. ارتش ایران جرات دخالت نداشت. بلشویکها یک روستا از اردبیل را گرفتند همین کافی بود تا اذربایجانیان و شاهسونها برای اولین بار در تاریخ، بلشویکها را شکست داده تمام توپهای انها را به غنیمت بگیرند که این پیروزی باعث شد تا دست دولت ایران برای مذاکرات با بلشویکها باز شود.

در زمان اسکندر بزرگ تمام ایران به اشغال اسکندر در امد جز اذربایجان ( اتروپاتنه) . بعد از اسکندر نوادگان او 500 سال ایران را تحت نام دولت سلوکیان تحت اشغال داشتند جز اذربایجان ایران . اذربایجان هرگز به اشغال اسکندر در نیامد.
اذری با فرضیه زبان اذری که فقط یک فرضیه از میان هزاران فرضیه زبانی است فرق دارد. اذری با ان اذری که پان اریاها میگویند فرق دارد یا ان اذری نیست که پانتورکها تبلیغ میکنند. این کلمه در تاریخ موج میزند در نام اذربایبجان وجود دارد و ربطی به فرضیه های نژادی گوناگون ندارد. پاک کردن این نام از لوس چرت و پرتهای پانتورکی و پان اریای و بازگرداندن ان به اذربایجان وظیفه شما و من است که نان این خاک را خورده ایم و در اغوشش پرورش یافته ایم. راه را گم نکنید . راه غلطیدن در اغوش ترک پرستها و یا اریا پرستها نیست راه همان است که مادر طبیعت از اول در مقابل ما گذاشت ما در اذربایجان به دنیا امدیم و با احترام به همه در دنیا و قبول تاثرات فرهنگی از نقاط مختلف دنیا باید خودمان را قبول کنیم و ترسی از مبارزه نداشته باشیم. راه ان راهی نیست که این ان میگویند ما راه مخصوص به خودمان را باید بسازیم همان راهی که کسی به نفعش نبوده که ان را بسازد .
کافی است خودمان باشیم و انحرافات را اصلاح کنیم و به تمام حقایق تاریخی و فعلی فرهنگی خود اعتراف کنیم و پاسدار همه انها باشیم