ارژنگ گرامی! آرزروی من این

ارژنگ گرامی! آرزروی من این بود که می شد یکبار هم که شده در باره مفاهیمی مثل "هویت"، "زبان" و "تبعیض" یک گفتگوی سالم داشت. حداقل در ایران گلوبال چنین چیزی امکان پذیر نیست، زیرا بخش بسیار بزرگی از نویسندگان و نظردهندگان به "حقیقت مطلق" خودشان رسیده اند و فقط در پی قبولاندن آن به دیگرانند. یعنی مسئله در اینجا گفتگو به معنی تبادل نیست، یعنی اگر به زبان بازار حرف بزنیم، در اینجا دادوستد شکل نمی گیرد، ایران گلوبال تعبدیل به بازار مکاره ای شده است که هرکس مطاع خودش را عرضه می کند و کسی در فکر خرید یا به عبارتی "داد و ستد" نیست. ایمانهای محکم و عقاید دگم بدنبال بیرون راندن حریف از میدان و اثبات درستی خود هستند و نه در پی یافتن حقیقت، زیرا آن را پیشاپیش به تمامی در نزد خود محفوظ می دانند. به نظر من مسئله "هویت" و نگاه به هویت بحث بسیار مهمی است و باید به آن دامن زد، ولی خواهید دید که اکثریت اینجا