تلفات پ ک ک فزونی گرفت و حس نا امنی در مناطق کردنشین مردم را به تنگ آورد از سوی دیگر عدم واکنش مناسب و متناسب حزب دموکراتیک خلق ها به حملات پ ک ک نیز این حزب را در وضعیت دو رویی قرار داد. پ ک ک می خواست تا هم در داخل پارلمان تورکیه حظور داشته باشد و هم در کوهستان ها به جنگ با نیروهای امنیتی تورکیه بپردازد و از سوی دیگر با ملتهب کردن جنوب شرق تورکیه جو جنگی در این مناطق ایجاد کند و با تحریک مردم دست به ایجاد کانتون در داخل تورکیه بزند.
با اینحال پ ک ک در پی فراخوانی تورکیه از ناتو برای برگزاری نشست فوری و پ ی د در سوریه با پاکسازی های قومی یی که به ادعای سازمان عفو بین الملل و نهادهای حقوق بشری مرتکب جنایات جنگی شد مشروعیت رسانه ای یی که از جنگ عین العرب کسب کرده بودند را از دست دادند.
حزب عدالت و توسعه در تشکیل دولت ائتلافی نیز ناموفق شده بود از سوی دیگر عدم تن دادن به تشکیل
رهبر حزب حرکت ملی گرا ، دولت باخچالی نه انتخابات زودرس ، نه دولت ائتلافی ، نه دولت اقلیتی و نه هیچ پیشنهاد دیگر عدالت و توسعه را نپذیرفت این حزب حتی پیشنهاد ائتلاف با احزاب مخالف دیگر را نیز قویا رد نمود. در چند روز قبل از انتخابات آقای باخچالی آخرین تلاش خود برای تضعیف حزبش را جاممه ی عمل پوشانید. وی در این دوره ی حساس ابراز داشت که حزب حرکت ملی گرا در بعد از انتخابات نیز دولت ائتلافی تشکیل نخواهد داد و شروط خود را غلیظ تر و غلیظ تر نموده بود.
احساس نا امنی در تورکیه ، سقوط ارزش لیر تورکیه ، بحران پناهجویان سوری یی که اکنون گریبانگیر اروپا نیز شده بود همراه با عامل اصلی حزب حرکت ملی گرا مردم تورکیه و بویژه رای دهندگان به حزب حرکت ملی گرا را به تفکر واداشت. پایگاه مردمی حزب حرکت ملی گرا از خود پرسید : اگر این حزب با کسی ائتلاف نکند و به همه چیز نه بگوید آیا رای دادن ما به این حزب فایده دارد؟ آیا آرای ما در سیاستگذاری این حزب تاثیر می گزراد؟
این سوال کلیدی که به نظر می رسد به عمد در قبل از انتخابات ، توسط حزب حرکت ملی گرا در اذهان پایگاه مردمی اش ایجاد شد موجب سرازیر شدن آرای رای دهندگان اش به حزب عدالت و توسعه شد. به گونه ای که رهبران این حزب حتی تصور چنین میزان از آرای بالایی را نداشتند.
گفته شده است که دیداری پنهانی بین دولت باخچالی رهبر حزب حرکت ملی گرا با آقای اردوغان برگزار شده است و در نتیجه ی این دیدار دو طرف توافق نموده اند که بخش مهمی از آرای حزب حرکت ملی گرا به حزب عدالت و توسعه سوق یابد.
اما چرا حزب حرکت ملی گرا دست به "خودکشی سیاسی" زد؟
برای پاسخ به این سوال باید تحلیل دوران کالکان از رهبران پ ک ک در مورد انتخابات 1 نوامبر را به دقت خواند. وی در تحلیل انتخاباتی خود گفته است :
"آقای باخچالی مانند آلپرسلان تورکش رهبر اسبق حزب حرکت ملی گرا عمل کرد. وی در دوره ی کودتای 12 سپتامبر 1980 گفته بود درست است که ما اکنون در زندان هستیم ولی ایدئولوژی ما اکنون در حزب حاکم و در راس قدرت است و مهم این است و در راه وطن چنین چیزی ممکن است. اکنون نیز دولت باخچالی و حزب حرکت ملی گرا درست است که 40 کرسی خود را در پارلمان از دست دادند اما ایدئولوژی خود را به حزب عدالت و توسعه که در قدرت است انتقال دادند."
در اینجا باید دانست که خواست قلبی حزب حرکت ملی گرا ، توقف روند مذاکرات صلح با پ ک ک و اوجالان ،عدم نرمش در مقابل خواسته های کرد ها ، حفظ زبان تورکی و نام ملت تورک در قانون اساسی ، حفظ یکپارچگی کشور و عدم بحث درمورد خودمختاری ، حفظ سه اصل اول قانون اساسی و عدم ایجاد امکان برای تاسیس کردستانی دیگر در سوریه است.
به نظر می رسد که دولت باخچالی با وجود اینکه از قدرت و تشکیل دولت فاصله ی بسیاری گرفته است اما با بخشیدن حیاتی تازه به حزب عدالت و توسعه ، عملا ایدئولوژی خود را به این حزب تزریق کرده است و باید گفت که اگرچه حزب حرکت ملی گرا کوچکتر شد اما خود حرکت ملی گرا در تورکیه با حمایت 50 درصدی مردم از حزب عدالت و توسعه بیشتر از هر زمانی در مسند قدرت است. از این رو انتخابات 1 نوامبر پیروزی ایدئولوژی حزب حرکت ملی گرا بود!
محبوب امراهی
8.11.2015
آنکارا
گوناز تی وی